La ‘Cuvée Maarten’ est née

De oogst van 2014 beloofde direct al veel goeds, en proeven van de rijpende wijn heeft die indruk bevestigd: Bellevue komt dit jaar met bijzondere rode wijn.

Een groot deel van de oogst werd vorig jaar niet met de machine maar met de hand geoogst. Het gold voor de biomerlot, al twee jaar bekend van een fles met een paars etiket, maar nu ook voor percelen met Cot en Cabernet Franc. Maarten werkte in de eerste week van oktober nog volop mee aan die oogst.

Sindsdien rijpte de biomerlot in een vat van 1600 kilogram. De cabernet franc lag in een tweede vat, en in een derde vat lag een klein beetje cot gezusterlijk met de druiven van een ander perceel merlot (de ‘jeunes merlot’). Na Kerstmis voegden we de vaten 2 en 3 al samen, en sinds kort is ook vat nummer 1, de biomerlot, aan de mix toegevoegd.

Het resultaat is één ruim vat met al onze handgeoogste druiven, oftewel de mooiste trossen die we in de wijngaard tegenkwamen. Deze bijzondere wijn zal vanaf nu samen in één vat verder rijpen en worden gebotteld in flessen met het inmiddels bekende paarse etiket.

Deze speciale paarse fles zal ‘Cuvée Maarten’ gaan heten. ‘La Cuvée Maarten est née’, mailde Philippe ons daags na dat besluit. Het lijkt een heerlijk volle, zwoele wijn te worden, die ons en vele anderen veel aan Maarten zal herinneren.

Dankzij de grote handgeoogste oogst zal Cuvée Maarten vanaf komende herfst ruim beschikbaar zijn. Daarnaast zal ‘Bellevue Rouge 2014’ de wijn van onze machinale oogst bevatten. En dit voorjaar is het al tijd voor een prachtige volle Chardonnay 2014, met het bekende groene etiket.

Wadlopen in de wijngaard

Nat, zeer nat was het eind februari in de wijngaard. Het traditionele winterwerk voltooiden met twee teams die noodgedwongen extra beenspieren ontwikkelden. Want het snoei- en trekwerk had soms meer weg van wadlopen.

Normaal gesproken zijn de weergoden ons goed gezind als we met een kleine twintig mensen in een tijdbestek van twee weken neerstrijken op Bellevue voor de ramasse, attache en het herstelwerk aan draden en palen. Goed, het was wel eens een week bitterkoud en we werkten wel eens twee dagen in de sneeuw en natuurlijk haalden we niet zelden een nat pak. Maar geen krokusperiode ging voorbij of we zaten zeker een paar keer lekker te lunchen op het terras of dronken er een biertje na het werk.

Zo niet deze februariperiode. Regen, heel veel regen valt er. De laatste week van februari vooral in de nacht, de eerste week van maart helaas ook overdag. Het gevolg: overal plassen in de wijngaard. Wie te lang op één plaats blijft staan, wordt langzaam in de modder gezogen. Het kratje waarop we met de voorhamer acaciapalen de grond in slaan, zakt met elke slag dieper in de bodem en is na tien minuten amper uit de blubber te trekken.

Daar komt nog bij dat het werk dit jaar behoorlijk afwijkt van de gewoonlijke gang van zaken. Zoals we eerder meldden, passen we vanwege de hagelschade de gebruikelijke snoei aan. In plaats van één nieuwe baguette en twee kleine coursans gaan we dit jaar de oude baguette hergebruiken. Eerst haalt de machine als pre-taillage een flink stuk van de takken af. Daarna snoeien we met de hand een stuk of tien coursans op de oude baguette en op de stam.

Doel is om niet per ongeluk aangetast hout als baguette te nemen. Dat kan immers tot breuk tijdens de attache lijden, of erger nog, later tot rotting vanwege weglekkend sap. We geven de plant nu de kans om nieuw ongeschonden hout te vormen.

Daardoor hebben we dit jaar zo op het oog wat minder winterwerk. Dat geldt met name voor onze vaste snoeier Abdel. Het terugsnoeien doen we dit helemaal zelf. Alle teams krijgen een snoeimes in handen. Wel is het ramassewerk makkelijker en blijft de attache beperkt tot het vervangen van kapotte draadjes om de oude baguette.

Dit voorjaar zullen we echter extra werk hebben om kansloze uitlopertjes tegelijk met de ondersnoei te verwijderen. Ook volgend jaar voorzien we zwaarder werk als we de oude taaie baguette moeten afsnoeien en ramasseren.

Ongelofelijk toch, die impact van zo’n hagelstorm van amper twintig minuten. Maar de teams piepen niet. Ze werken keihard. Na twaalf volle dagen werk is de klus geklaard. Alsof de duvel ermee speelt, breekt dan de zon door. En uit het niets duiken zeer dicht bij het huis twee damherten op. Ze knikken goedkeurend naar de strakke planten. Bellevue staat er mooi bij en is klaar voor het voorjaar.

Duizendmaal dank aan Gerrit, Afke, Joris, Elly, Mark, Sally, Jan, Rita, Dorien, Nardy, Diny, Sonja en Joke!

Hommage aan Maarten van Wijnhandel Vleck

Een ontroerend beeld in de etalage van wijnhandel Vleck in Amsterdam.

De hele maand januari staan onze bekende flessen met groene en rode etiketten in de etalage, omgeven met brandende kaarsen. Een fraaie hommage aan het overlijden van Maarten door de sympathieke wijnhandel die al een aantal jaren onze wijn verkoopt. Châpeau! Vleck zit op Eerste Helmerstraat 63 in Amsterdam.

Rode en witte Bellevue 2014 ontwikkelen zich prachtig

Eerst na Kerstmis en voor de tweede keer eind januari proeven we zowel de handgeoogste rode druiven als de machinaal geoogste druiven. We zijn het allemaal eens: in dit stadium van de vinificatie, hebben we nog nooit zulke mooie wijn geproefd.

Vooral de door Philippe gemaakte rode wijn proeft geweldig vol en heeft een mooie structuur. De Cabernet franc die zeer laat rijpt en bij ons, zoals bij veel wijnboeren, daardoor soms niet helemaal rijp wordt geoogst, is vooral opmerkelijk fraai. Ook de Cot die samen met de jonge Merlot is vergist, geeft een fraai glas wijn. Tenslotte hebben we nog een rijke biologische Merlot. Ook de Chardonnay, dit jaar 100 procent Bellevue, is onder de hoede van de zorgvuldige en gepassioneerde wijnmaker van experimenteerbedrijf Cazes. Nog steeds is het een atypische Chardonnay, maar meer dan de editie 2013 heeft hij zwoele aroma’s van peer en meloen.

Ook de melange van de machinaal geoogste Merlot, Cabernet Franc en Cot mag er wezen, een correct glas wijn, gemakkelijk drinkbaar. Wat een weelde! Op dit vlak kan Bellevue in 2015 alle kanten op. Wordt vervolgd!

Een zeer speciale snoeiwijze

Verdrietig reizen we pas na Kerstmis af voor de start van de jaarlijkse wintersnoei. Of wintersnoei….. dit jaar is er eigenlijk geen wintersnoei zoals we die kennen. De hagel eist ook hier een aangepast programma.

De wijngaard wordt met een machine met roterende messen korter dan normaal gesnoeid (prétaillage), en daarna door ons met de hand te worden ‘bijgepunt’ op uitlopers van twee ogen.

De nieuwe loten zullen dit groeiseizoen dus uitlopen op de oude baguette. Het idee is dat we de door de hagel aangetaste planten de kans geven meer te investeren in nieuw hout, waarop we volgend jaar kunnen voortborduren. ‘Als je de normale snoei doet, loop je risico dat je op het eerste gezicht een mooie baguette uitkiest, maar dat hij tijdens de ramasse of attache domweg afbreekt omdat hij aan de andere zijde, uit het zicht, zwaar is verwond door de hagelstenen’, voorziet onze régisseur Pascal.

Het snoeien gaat nu wat grover en dus ook iets sneller dan anders. En moeilijk is het niet. Omdat we ons nu zowel de ramasse van de oude baguettes als de attache van de nieuwe baguettes besparen, geven we iedereen die in februari komt helpen een snoeimes. We snoeien gewoon de hele wijngaard zelf! In juni en juli zullen we iets secuurder kijken naar nieuwe, kansrijke uitlopers. Die laten we zitten voor groeiseizoen 2016.

Doordat de oude baguettes blijven zitten, kunnen we ook de onderste ijzerdraad niet aanspannen. We hebben dit winterseizoen wel meer tijd om de palen na te lopen en kapotte exemplaren te vervangen. Want doordat Patrick zeven flinke acaciabomen heeft omgezaagd, hebben we nu 200 prachtige rechte acaciapaaltjes uit eigen bossen.

Domaine de Bellevue treurt

MAARTEN IS DOOD

Snoei en praat
Paal en draad
Oogst en raad
Man en maat

Domaine de Bellevue treurt
om het verlies van Maarten Evenblij

Biotarwe Bellevue naar Biobakker in Quilan

Leuk nieuws van de graanakkers van Bellevue. Na zes jaar luzerne, dat als veevoer voor koeien en schapen diende, zaaien we eenmalig een wat vergeten tarweras in.

Thierry Bonhomme, de man die zich al jaren bekommert om onze akkervelden, heeft contact met bakker Rolf in Quillan, veertig kilometer zuidwaarts. Die zoekt akkers waar hij de variëteit ‘Renan’ kan inzaaien, een zachte tarwe die meel oplevert voor broodjes.Het mooie van luzerne is dat je er na eenmalig inzaaien geen omkijken meer naar hebt. Twee keer per jaar maaien en balen persen volstaat. Na een jaar of zes worden de luzernevelden echter niet alleen minder productief. Landbouwregels maken dat de velden dan ook vervallen in de wat denigrerende administratieve categorie ‘prairie permanente’. ‘Voor de premie en landbouwsubsidie maakt het niks uit, maar je verliest wel het recht om nog ooit tarwe, zonnebloemen, erwten of linzen op je akkers te verbouwen’, zegt Muriel Barbaste van het regionale departement van het Ministerie van Landbouw in de Aude. Niet dat we daar voorlopig plannen voor hebben, maar het is misschien toch slim onze vrijheid niet teveel in te perken.

Dus nemen we nu op de acht van de zestien hectare oudste luzernevelden de Renan-tarwe, populair onder biologische broodbakkers. Op drie hectare komt gerst, en vijf hectare blijft braak liggen.

Voordeel is dat de tarwe na een lange cyclus van luzerne het doorgaans goed doet op de met stikstof uit de lucht opgeladen bodem (groenbemesting). Vanaf de zomer van 2015 gaan we natuurlijk op bezoek bij bakker Rolf in Quillan om wat Renan-brood van de Bellevue-bodem te kopen. Ook in 2016 zaaien we een tarwe in, om daarna waarschijnlijk weer een fijne cyclus met luzerne te beginnen.

Gemakkelijk drinkbare Bellevue 2013 op proeverij

Door een cocktail van omstandigheden zijn we dit jaar laat met de jaarlijkse Bellevue-proeverij. In de fraaie ambiance van restaurant Ivo’s Kitchen (Baarsjes, Amsterdam) kwamen op zondag 9 november zoals gebruikelijk omstreeks honderd mensen hun wijnpakket ophalen.

Ze proefden de nieuwe rode wijn, alweer de achtste rode wijn van Bellevue-bodem. Zacht, fruitig, soepel, op dronk, zo hoorden we. Impressies van kersen en rood fruit.

De aanwezigen horen en zien ook het verslag van het oogstjaar 2014. Een voorjaar en vruchtzetting volgens het boekje, totdat een hageltornado op zondag 6 juli 30 procent van de oogst vernielt. Desalniettemin rijpen de druiven mooi af, en halen we eind september en begin oktober een mooie oogst binnen, waarvan bijna 6000 kilo met de hand geplukt.

Ondanks juli-hagel behoorlijk goede oogst

Een goede oogst, een goede kwaliteit en behoorlijk wat kilo’s. Dat is het resultaat van druivenoogst die we zowel met de hand als machinaal plukten. De oogst 2014 mag er wezen, ondanks de hagelbui van begin juli.

Bellevue zet vooral met de handgeplukte oogst een flinke stap voorwaarts. In 2012 oogstten we het biologisch perceel Merlot op het juiste moment, maar waren we met te weinig mensen. Het jaar erop waren we met twaalf mensen, maar eigenlijk net een paar dagen te laat. Dit jaar pakten we het grondiger aan. Gedurende drie weekenden waren er steeds vier tot zes mensen paraat om de meest rijpe druiven van de ranken te plukken.

Daarbij was het ook de kunst om te wachten. Secure analyses van suikergehalte en zuurgraad van de druiven wees uit dat het eerste team eind september duidelijk te vroeg was. Maar geen nood, met hen haalden we een rijke oogst aan walnoten binnen. We zaagden bovendien drie kubieke meter eikenhakhout. Ook namen we na tien jaar de snoei van heesters en bomen in de tuin grondig onder handen.

Het weekend erop kon het tweede team wel aan de slag met de klus waarvoor ze waren afgereisd. We haalden mooie rijpe Merlotdruiven van het biologische perceel binnen. Bijna 1900 kilogram belandde in ons eigen vat bij experimenteerbedrijf Domaine de Cazes.

Vervolgens begonnen de vier eigenaren op de donderdag daarna hoogstpersoonlijk aan de handmatige oogst van superrijpe Cabernet Franc. In het weekend maakten we het af. De Cot, die het zwaarste was getroffen door de hagel, was niet optimaal rijp geworden door de hagel. Omdat we toch een typische ‘stijl Malepere-wijn’ (Merlot, Cabernet Franc, Cot) willen, hebben we toch we een beetje Cot (500 kilogram) geoogst om deze samen met de mooiste trossen van een ander veld Merlot tot rode wijn te vergisten.

Het laatste weekend haalden we nog 1400 kilogram van een perceel Merlot binnen. Ongelofelijk! Bij Domaine de Cazes ligt niet alleen de (machinale geoogste) Chardonnay op het vat, in drie verschillende vaten ligt handgeplukte bioMerlot, Cabernet Franc en een beetje Cot gemengd met Merlot te rijpen. Vanaf Kerstmis kunnen we samen met wijnmaker Philippe de optimale blend gaan samenstellen.

Het grote voordeel van de organisatie in dit oogstjaar is dat de oogstmachine van Pascal kon wachten tot wij in alle rust de mooiste trossen met hand hadden weggeritst. Op dinsdag 7 oktober ging er nog eens ruim 30 duizend kilo rode druiven naar Cave La Malepere waar onze druiven rijpen. We kunnen deze machinaal geplukte wijn straks rustig vergelijken met de handgeplukte druiven.

Voor dit geweldige resultaat dankt het supertevreden Bellevue-kwartet Mirjam, Dorien en Rita; Puk, Diny, Marina, Jorie en Marian; Aphque, Anthony, Joost, Katrien, Jan en Marieke; Elle en Barbara.

Calm after the storm

In augustus werken we hard om de kwalijke gevolgen van de hagelstorm zoveel mogelijk binnen de perken te houden. “Laat alle normale werkzaamheden maar zitten, haal blad weg, haal blad weg en haal blad weg”, is het devies.

De zomer van 2014 in Zuid-Frankrijk is instabiel: niet echt warm, de ochtenden vaak grijs, de nachten aan de koele kant en er valt vooral veel regen.

Al dat vocht doet de toch al door de hagelstorm gekwetste wijngaard geen goed. Druiven die kapot zijn gehageld, drogen netjes uit tot harde puntjes.

Gevaarlijker zijn de druiven die een kleine blessure in de vorm van een scheurtje in het velletje hebben opgelopen. Daar kan door regenwater en dauw rotting en schimmel ontstaan die met de rijping en de stijging van het suikergehalte om zich heen kunnen grijpen.

In een normale zomer schoffelen we wat, vertroetelen ons Merlotbioveld en de gevoelige Chardonnay-druiven en halen de laatste uitlopers aan de onderstammen weg. Vanaf half juli geldt slechts één gebod: blad wegtrekken, en wel aan de oost- of noordzijde van de planten. Aan de west- of zuidzijde kunnen druiven verbranden in de zon, dus daar dient het blad als parasol.

Deze zogeheten effeuillage dient meerdere doelen. Minder blad betekent meer ventilatie rond de druiventrossen en dat vinden schimmels en insecten niet leuk. ‘Bovendien helpt het licht, en vooral dat van de ochtendzon, de druiven mooier te rijpen’, zegt Emmanuel Robert, die met een heggenschaar razendsnel de bladeren rakelings langs de druiventrossen wegknipt.

Voor de laatrijpende Cabernet franc geldt bovendien dat het zonlicht pyrazines in de druiven verbrandt, leren we. ‘Deze stoffen kunnen een niet aangename, vegetale smaak van groene paprika’s aan de wijn geven.’

Uiteindelijk weten we bijna vijf hectare van onze acht hectare te effeuilleren. Niet met de schaar, maar met de hand, als katten klauwend in het gebladerte.

De schade door de hagelstorm is intussen vastgesteld op gemiddeld dertig procent, met 15 procent verlies in de Chardonnay en 55 procent kapot in de Cot.

Wat er echter tevoorschijn komt na de effeuillage mag er wezen. Vanaf half augustus verschijnen er weer de bekende rode blosjes op de rode druiven, eerst Cot en Merlot, later ook de Cabernet Franc. De véraison is begonnen.

Eind augustus noemt technicien Thierry Grimal de Chardonnay van Bellevue zelfs de mooiste die hij in de streek heeft gezien.

De verwachting is dat de Chardonnay omstreeks 10 september wordt geoogst, de rode druiven volgen in de periode vanaf 20 september. Nu hopen op rustig nazomerweer!