11 maart 2011

Net geen prijs in Parijs

Voor het tweede achtereenvolgende jaar selecteerde de Cave de Malepère onze Bellevue Chardonnay om mee te dingen naar een prijs in het grote Concours Général de Paris. Dit keer zijn we vlak voor de eindstreep, in de laatste ronde, gesneuveld.

“Wat betreft finales is 2010 geen goed jaar voor de Hollanders”, zegt wijnmaker Laurent, met een knipoog naar het WK-voetbal. “Maar”, voegt hij toe, “jullie behoren wel tot de beste helft van de Chardonnays van de vin de pays d‘oc, of ‘Indication Geographique Protégée Pays d’Oc’ zoals we tegenwoordig moeten zeggen van Brussel.”

We malen niet om het resultaat in Parijs. We zijn in onze nopjes dat we voor de tweede achtereenvolgende keer een eigen witte wijn presenteren. Hij bestaat dit keer voor ongeveer een kwart uit onze eigen Chardonnay-druiven. De rest van de enorme cuve is gevuld met druiven van een wijnbouwer die vier kilometer verderop boert, op dezelfde hoogte. De hoogte is van belang in verband van de zuurgraad van de wijn. Voor onze Chardonnay hebben we een partner nodig omdat onze eigen driekwart hectare Chardonnay-druiven te weinig produceert voor de enorme persen van de cave.

Gezien het succes van onze eerste Chardonnay – met Kerstmis 2010 schoon uitverkocht – hebben we van zijn opvolger meer laten maken. De nieuwe witte Bellevue is fris en heeft een typische Chardonnay-afdronk van rijp geel fruit.

Eind maart wordt de wijn gebotteld, half april arriveren de eerste dozen in Nederland. Jullie kunnen alvast intekenen!

10 maart 2011

Verwilderde moestuin aangepakt

Pal bij de oprit van Bellevue verraden de bomen dat hier ooit een stukje land zorgvuldig in cultuur is gebracht. Er staan enkele grote pruimenbomen, twee vijgenbomen, twee notenbomen en een enorme laurierstruik. Maar het perceel was de afgelopen decennia verworden tot een ondoordringbare bende van bramen, opgeschoten pruimenboompjes, laurier, sleedoorn en wat zielige eikjes.

Tot vandaag. Met pikhouweel en motorkettingzaag hebben we structuur aangebracht in het verwilderde overhoekje bij de ingang. Ruige pruimenbomen zien er plotseling weer uit als een echte boom. Een schitterende steeneik is drie zijtakken kwijt die pal over de grond groeiden. Tientallen zaailingen van het voortwoekerende laurier liggen op een hoop.

Voor het eerst sinds zeker veertig jaar is er weer eens getuinierd op deze plek. Het moet ooit een moestuin zijn geweest, want we stuitten op een klein tuinhuisje, vermoedelijk voor de opslag van tuingereedschap. Ook hebben we een betonnen waterbak vrijgehakt. Het is nog niet af, maar Bellevue is weer een parkachtig hoekje rijker.

Bellevue-equipes oogsten opnieuw bewondering

“Bellevue, c’est une usine”, zegt regisseur Pascal met ontzag. Inderdaad, het lijkt wel een fabriek waarin goed georganiseerde teams ons in ruim twee weken van al het winterwerk af helpen. Sommigen komen al vijf jaar en zijn intussen haast net zo ervaren als wij.

Drie klussen staan centraal. Allereerst moeten de gesnoeide takken uit de draden worden getrokken, de ramasse. Deze winter snoeiden wij zelf bijna vier hectare van de wijngaard. Professional Abdel nam de andere helft voor zijn rekening. De takken worden netjes in de middenpaden gelegd om te worden verhakseld.

Vervolgens repareren we gebroken ijzerdraad, vervangen verdwenen of kromgereden spijkers en zetten nieuwe acaciapalen op de plaats van gebroken exemplaren. Dit jaar vervingen we meer dan 150 palen. Als altijd worden ze in ons eigen bos gehakt en gekloofd door Patrick en Christian uit het dorp. Daarna brengen we de draden op spanning.

Tenslotte ontfermt gewoontegetrouw vooral de Nijmeegse brigade zich over de zogeheten attache. Dit jaar voorzien van zelfgemaakte ‘attache-tasjes’ binden de dames de overgebleven loot op de strak gespannen ijzerdraad.

Deze winter geldt als droog en warm. Begin februari liepen de mensen in het dorp bij achttien graden in een T-shirt door de wijngaarden. Regenen doet het nauwelijks. Maar uitgerekend toen de Nederlandse equipes in de krokusperiode aantraden, ging het regenen, hagelen en hard waaien. Vooral de attache-ploeg moest werken onder zware omstandigheden.

“Maar we zijn geen watjes”, klonk het op het veld. We hielden zelfs tijd over om een buurman te helpen met de attache. Ook verrichtten we extra werk op Bellevue. Dit jaar is de Cot (Malbec) voorzien van een extra ijzerdraad en een nieuw opbindsysteem. Daarmee wordt dit ras, net als eerder de Chardonnay, minder kwetsbaar voor de harde voorjaarswind die de piepjonge uitlopers kan breken.

Dus, daar komt-i weer, Bellevue dankt Gerrit, Afke, Joris, Elly, Lin, Jan, Nardy, Diny, Sonja, Joke, Agnes, Henk en Marwien voor de vele handen uit de mouwen.

01 maart 2011

Snoeien op dubbele baguette

Dit voorjaar hebben we voor het eerst de Chardonnay op twee loten geknipt. Op andere percelen, zoals met de bio-Merlot, deden we dat al langer.

Het idee erachter is dat de liaanachtige wijnplant minder energie moet stoppen in het maken van uitlopers aan de uiteinden. We dwingen de plant zich te concentreren op het centrum, waar straks de druiventrossen komen te hangen.

Daarnaast wordt met een dubbele loot (‘baguette’, zoals ze in Zuid-Frankrijk zeggen) het houvast van de ijzerdraad beter benut.

De draad geeft de plant steun in weer en wind. De plant staat beter in balans doordat hij van twee kanten steun krijgt.
 

Nieuwigheidje
 
Een ander nieuwigheidje is dat de gesnoeide takken die door vrienden uit Nederland met kracht uit de draden zijn getrokken (ramasse) dit jaar iets groffer zijn verhakseld. Deze versnipperde takjes breken langzaam af en voorzien de toplaag van de wijngaard van vers organisch materiaal, zeg maar gft-compost.

Door de snippers groter te maken, ontstaat vooral tussen de planten een strooisellaag van oude takjes. Als het hard regent, slaat de grond minder snel dicht en blijft de aarde direct boven het wortelstelsel beter ademen.