23 december 2016

Oei ik snoei

Een paar dagen voor Kerstmis komen we aan op de wijngaard, en onze vriend Abdel heeft al weer ijverig een groot deel van de wijngaard gesnoeid. Als een TGV schiet hij met zijn elektrische mes door de rijen.

Ook wij halen onze snoeimessen uit het vet en beginnen in ons eigen tempo aan de jaarlijkse klus.

In de snoeitijd wordt het oude hout afgeknipt en kiezen we twee hoofdloten (baguettes) en twee reserveloten (coursans). Die laatste twee zijn voorbestemd om volgend jaar de baguettes te worden.

Overal in de wijngaard dubbele in plaats van enkele baquettes aanbrengen, doen we nog niet zo lang. Het is meer werk, vooral als de baguettes in maart worden vastgebonden op de strakgetrokken ijzerdraad. Maar het zorgt voor een betere benutting van de draad, die als een korset de planten steunt. Ook groeien de mooiste trossen in het hart van de plant, dus als je twee uitlopers hebt, heb je twee keer fraaie druiven in het midden van de plant.

We compenseren de extra opbrengst door de baguettes wat korter te maken. Het idee is: hoe minder trossen er hangen, hoe meer geconcentreerd de wijn zal zijn.

Fijn om te merken is dat de wijngaard weer in normaal vaarwater terecht lijkt gekomen. Na de hagelstorm van juli 2014 verloren we dertig procent van de oogst en was veel hout vernield. In de winter van 2015 gunden we de planten herstel door de oude baguettes alleen wat bij te punten. In 2016 was het vervolgens een zwaar karwei om de dikke, twee jaar oude baguettes te snoeien.

Nu, aan de vooravond van 2017, lijkt alles er weer gezond uit te zien, zo blijkt als we in 75 mensuren bijna anderhalve hectare snoeien, ruim een vijfde van ons areaal. Pien en Eddy, Ronald en Hedwig helpen alvast om de gesnoeide takken uit de ijzerdraden te trekken.

13 november 2016

Bellevue Chardonnay: 'feestje' op de kaart

Al enige tijd staat Bellevue Chardonnay als één van de vier witte huiswijnen op de kaart bij het Amsterdamse grillrestaurant Venus & Adonis.

Op de rand van de Jordaan, op de hoek van de chique Prinsengracht en de Elandstraat, wordt voor €5 per glas of €26,75 per fles ons toppertje geschonken. 'Levendig, bloemetje, verfijnd, feestje,' zo luidt de klinkende beschijving van onze wijn op de menukaart.

Bij Venus & Adonis maken ze mooie houtskool-gegrilde vis- en vleesgerechten, en met een gevulde en gegrilde portobello vergeten ze ook de vegetariër niet. Coquilles, gamba's, spare ribs, kip en steak, allemaal met een fijne grillsmaak. De uitdrukking wordt vaak misbruikt, maar 'het smelt hier op je tong', werkelijk.

Trots kijken we elkaar aan als links en rechts om ons heen flessen Bellevue Chardonnay open ploppen op deze drukke zaterdagavond.

'Goh, zijn jullie de producenten', zegt eigenaresse Joyce Lieven. 'Wat leuk dat jullie komen eten. Jullie wijn doet het heel erg goed.'

En plop, daar gaat er weer een open, een fles voor een tafeltje van vier. Een hele leuke gewaarwording, volkomen onbekende mensen die hun neus in een glas met onze wijn steken. We hebben de neiging om naar ze toe te lopen en te zeggen 'da's onze wijn, hoor'. Maar we genieten van onze gamba's en steak Venus, en drinken er een lekker glas rood bij. Van iemand anders deze keer.


10 oktober 2016

Ondanks de droogte een goed Malepère-jaar

V.l.n.r.: Handpluk; Kisten van het land; Steeltjes voor papierfabriek; Suikergehalte bepalen.
 

Als we in de laatste week van september naar Bellevue afreizen voor de handpluk, treffen we ondanks de droogte een verrassend frisgroene wijngaard aan. Nog verbaasder zijn we als we vele fraaie blauwzwarte trossen aan de takken zien wiegen. Nergens een spoor van schimmel, verbrandingsverschijnselen of verschrompelde trossen.

Boeren die we in het dorp tegenkomen en de eerste reacties op de cave bevestigen de waarnemingen op onze wijngaard: veel mensen zijn agreablement surpris. Ondanks de maandenlang aanhoudende droogte (14 mm regen in juli, 3 mm in augustus, 12 mm in september) lijkt 2016 in de Malepère een goed wijnjaar te worden. Sommigen menen zelfs dat dit wijnjaar het topjaar 2015 naar de kroon kan steken. Hoe is dat mogelijk?

Volgezogen

De beschikbaarheid van water diep in de bodem is het antwoord. Op Bellevue wortelen de druiven kennelijk diep genoeg. In december vorig jaar regende het 0 mm, maar in de eerste helft van 2016 hebben de heuvels op ons landgoedje zich blijkbaar voldoende volgezogen.

Vol goede moed gaan we met een team van gemiddeld acht plukkers per dag aan de slag. Net als vorig jaar wijst Emmanuel Robert al kauwend op druiven de weg. 'Eerst Merlot,' zegt hij. 'Van de Merlot voor het huis neem je alleen de onderste helft. En dan vul je het aan met een halve hectare van de jongste Merlot op dat heuveltje.'

Het perceel Merlot langs de weg hebben we nog nooit met de hand geplukt, en die druiven zijn volgens hem dit jaar het beste. 'Maar kijk uit, neem alleen de bovenste 75 planten van elke rij en pluk die het laatst, want de druiven kunnen nog vier dagen rijpen,' zegt hij beslist.

Een indrukwekkende werkwijze. Wij proeven ook dat de druiven goed zoet zijn en we kijken zorgvuldig of de pitjes niet meer groen maar egaal bruin zijn. Maar Emmanuel, oorspronkelijk afkomstig uit Bordeaux en zeer vertrouwd met de wijnstreek daar, leest meer af, terwijl hij maar weer eens een paar druiven in zijn mond steekt. '2016 is bij jullie een echt Merlot-jaar,' vindt hij.

Voor de veiligheid nemen we de proef op de som door de zuurgraad en het suikergehalte van druivenmonsters zelf te analyseren in het laboratorium van Domaine de Cazes, waar Philippe zich als gewoonlijk over onze handoogst zal ontfermen. De metingen bevestigen de indrukken van Emmanuel.

40 duizend kilo

Maar we koersen dit jaar niet alleen mooi op Merlot. Na de ruim 4500 kilogram van de drie percelen Merlot plukken we ook een mooie partij van 1500 kilogram zeer rijpe Cabernet Franc. De laatste batch is 1400 kilogram Cot met grote zoete bessen, vol sap.

In zes plukdagen met perfecte weersomstandigheden halen we bijna 7500 kilogram van de mooiste trossen van de planten. Goed voor ongeveer 7500 flessen! Met een quad halen we kisten van het land en met een vrachtwagen rijden we heen en weer naar Cazes.

Als de stofwolken zijn gaan liggen, blijkt er op woensdag 5 oktober nog voldoende over voor de reguliere oogstmachine. Pascal en Dimas roffelen in een tijdsbestek van 8 uur maar liefst 31 duizend kilogram van de velden.

Samen met de eerder geoogste Chardonnay en de opbrengst van het te rooien veldje Cabernet Franc, hebben we voor het eerst sinds 2011 weer eens een oogst boven de 40 duizend kilo. En het zijn bovendien hele mooie, gezonde kilo's!

Het Bellevue-team Marijke, Ief en René dankt Franklin, Elle, Liesbeth, Bob, Nina, Jan, Gerda, Piep en Nico voor hun vlijtige en enthousiaste plukwerk.


02 oktober 2016

Begin van het einde voor een ziek veldje Cabernet Franc

We schreven het al eerder: veel te vroeg moeten we afscheid nemen van een veld Cabernet Franc. Twintig jaar oud pas, en toch is de helft van de planten al enkele jaren dood door een ziekte van het hout, esca genaamd.

Esca wordt veroorzaakt door een witte schimmel die soms jaren afwacht om in winter of voorjaar toe te slaan, bijvoorbeeld door open wonden na de snoei van takken. De schimmel sluit in de hoogzomer de haarvaten af, waardoor de bladeren eerst een geel-rood-bruin patroon vertonen dat nog het meest op een tijgerprint lijkt. Daarna verdorren de bladeren en sterft de tak af. En zo gaat dat gestaag door.

Vooral de Cabernet Franc is er gevoelig voor. Er is weinig bestrijding mogelijk. Het meeste kans van overleven biedt het bijtijds frontaal doorzagen van de stam in de zomer. En dan hopen dat een uitloper van onderen, 'opleiders' noemden we ze, het volgend jaar voor een onaangetaste nieuwe stam zorgt.

We hebben het jarenlang geprobeerd, maar op dit veld van ruim driekwart hectare was er geen redden meer aan, wellicht omdat we niet voortdurend de besmette stammen hebben afgezaagd.

In de dagen dat we wachten op het startschot voor de handpluk en in de week na de oogst snoeien we het veld. We verwijderen een groot aantal palen en leggen de beste exemplaren opzij voor gebruik op andere velden. Ook de mooiste ijzerdraad, pas zes jaar geleden aangebracht, bewaren we voor hergebruik. De rest van de palen is voor de houtkachel of voor een groots kerst- of paasvuur op het land. Het oud ijzer gaat samen met kromme, roestige spijkers naar de ijzerboer.

Natuurlijk stemt het vooral triest dat dit stukje Cabernet Franc al na 20 jaar het loodje legt. 'CF' geeft, mits voldoende gerijpt, onze rode wijn wat meer power dan wanneer ze louter Merlot zou bevatten. Gelukkig hebben we nog anderhalve hectare Cabernet Franc over.

Toch een beetje vreemd dwalen we de laatste dag over het veld. Nu de ijzerdraden zijn verwijderd en planten gesnoeid, struinen we opeens diagonaal over het veld in plaats van in rechte rijen.



18 september 2016

Bellevue huurt eikenhouten vat

Stap voor stap breidt Bellevue het arsenaal aan mogelijkheden uit. Eerder kochten we een roestvrijstalen vat en zeventig oogstkratten om minder te hoeven lenen bij de buren. Vanaf nu kunnen we ook beschikken over een vat van eikenhout.

Experimenteerbedrijf Domaine de Cazes bleek een eikenhouten vat over te hebben. De ton heeft een volume van 400 liter, bijna twee keer zo veel als de standaard barrique Bordelaise van 220 liter.

Voor een prikkie kan het tweedehands houten vat, dat dateert uit 2006, van binnenuit worden uitgefreesd. Dat maakt hem weer als nieuw. Voorlopig mogen we de reusachtige ton een paar jaar leasen.

Het nieuwe vat geeft ons nog meer mogelijkheden om bijzondere wijnen aan onze collectie Bellevue-wijnen toe te voegen.

Voortaan kunnen we een deel van onze rode wijn op eikenhout zetten. In goede jaren, met veel rijp fruit, kan in dat vat een mooi huwelijk ontstaan tussen de aroma's van de drie wijnrassen en de subtiele hoeveelheden vanille en looizuur die door het eikenhout worden prijsgegeven.

De op eikenhout gelagerde wijn zullen we kunnen mengen met rode wijn uit ons grote roestvrijstalen vat. Of we kunnen een aparte fles maken, van de bekende blend van onze drie rode rassen of juist alleen van de Merlot. (Mmmm, een Bellevue fût de chêne!)

We gaan het zien.


15 september 2016

4000 kilo Chardonnay geoogst

Is het maandenlang woestijndroog, breekt op woensdag 14 september, net als de oogstmachine de zeer rijpe en volle Chardonnay-trossen van de planten wil trillen, de hemel open. Een beetje regenwater kan echter geen kwaad. Een kleine maar fijne oogst van 4000 kilogram komt van het veld.

De witte oogst wordt anders verwerkt dan de rode.

Rode druiven worden na het oogsten alleen licht ‘ontsteeld’; in het wijnvat raken ze vanzelf geplet onder hun eigen gewicht. Witte wijn moet echter fris zijn en voldoende zuur bevatten. Lang contact met druivenschillen en -pitten is daarvoor niet fijn. Daarom moeten de druiven snel worden geperst en moet het sap snel van de omhulsels worden gescheiden.

Onze oogst gaat daarom snel naar Thibault Fort, voor zowel de persing als de debourbage, het verwijderen van de drab. Twee dagen later arriveert de nu piepjonge wijn twintig kilometer verderop in de koelcel van Domaine de Cazes, de wijnmaker die ook verantwoordelijk is voor de wijn van onze handgeplukte rode oogst.

Daar kan het rusten en vergisten van de Chardonnay 2016 beginnen.





11 september 2016

Twee wijnprimeurs op zonovergoten proeverij

Voor de dertiende keer hielden we vandaag onze gezellige najaarsproeverij. We presenteerden er vol trots twee nieuwe wijnen, en veel van onze ruim 250 abonnementhouders grepen dat aan om hun jaarlijkse wijnpakketten in ontvangst te nemen.

Op een zonovergoten terras van Ivo’s Kitchen aan het Amsterdamse Witte de Withplein proefden meer dan 120 bezoekers van de nieuwe Bellevue Chardonnay 2015. De witte Bellevue is al jaren populair, maar dit jaar is hij nog extra vol van geur en smaak.

Voor het eerst is hij gemaakt door Domaine de Cazes, en voor het eerst bevat hij ook alleen druiven van onze eigen wijngaard.

Jaartje gerijpt

De tweede primeur was Bellevue Rouge 2014.

Anders dan onze witte wijn, die kort na het bottelen al optimaal op dronk is, wordt onze rode wijn nóg beter als hij een jaartje extra rijpt. Dus heeft de Rouge 2014, gebotteld en al, sinds vorig jaar geduldig in Frankrijk liggen wachten.

De bijval op de proeverij bewees dat dat extra jaar niet voor niets is geweest.

Ook de topoogst van rode wijn 2015 is om dezelfde reden na de botteling weggelegd in de gekoelde loodsen van Cave de Malepère. Op de proeverij 2017 zal hij voor het eerst zijn kunsten mogen vertonen.

Boeren

Tijdens de proeverij praatte Marijke de bezoekers bij over alweer een jaar wijnboeren in Zuid-Frankrijk.

Ze vertelde over de nimmer versagende strijd tegen distels en kweek, de beslissing om een ziek veld van driekwart hectare Cabernet Franc te rooien en te herbeplanten met een witte variëteit, en niet te vergeten, de maatregelen om het compostgebrek in de bodem van de wijngaard terug te dringen.

Equipe Bellevue dankt Sonja, Martin en Peter voor hun hulp bij het inpakken van de wijnpakketten en Joost, Bibi en Elly voor hun assistentie tijdens de proeverij.




25 augustus 2016

Droogte zorgt voor wijngaardbranden

In superdroge zomers vernietigen bosbranden in het hele Middellandse Zeegebied honderden hectaren kreupelhout, bossen en natuurgebied. Maar voor het eerst wordt in Aude, onze provincie, nu ook melding gemaakt van wijngaarden die branden als een fakkel.

Normaal gesproken houden wijngaarden, met hun grote sapstroom en vochtrijke bessen, bosbranden juist tegen. Dit jaar branden ze in verschillende delen van het departement echter net zo hard mee.

De droogte is schrijnend. Boeren die beschikken over irrigatie hebben eerder deze maand een oekaze van de provincie gekregen dat ze minder water uit de rivieren mogen onttrekken.

Op Bellevue puffen de eiken en druivenplanten in de hitte. In juli moesten ze het doen met 14 millimeter regen, in augustus vielen tot nu toe maar enkele spetters, oftewel 3 millimeter.

Gelukkig kleuren de trossen inmiddels toch fijn rood (veraison). En de droogte heeft ook voordelen: de twee grootste schimmelvijanden van de wijnboer, de echte en de valse meeldauw, laten zich in geen velden of wegen zien.

We wachten in spanning af. Als het in september sterk afkoelt, kan neerslag immers ook in de vorm van hagel naar beneden vallen…


07 augustus 2016

Ontbladeren: blaadje voor blaadje voor blaadje..

Om druiven die laat rijpen toch helemaal volgroeid te oogsten, halen we sinds een paar jaren de bladeren rond de trossen voorzichtig weg. De Bellevue-wijngaard is hoog gelegen, en onze druiven rijpen daardoor relatief laat. Vooral de laatst rijpende cabernet franc heeft baat bij deze effeuillage: de ontbladering.

De ontbladering kan alleen als de rest van het zomerwijngaardwerk onder controle is. Dit jaar was het wat meer werk om alle ondergroei aan de stammen weg te halen, onkruid weg te trekken en de losliggende scheuten op te binden terwijl we de spanning van het ijzerdraadkorset verhoogden door plastic clipjes te plaatsen. Maar op vier augustus konden we met zijn drieën toch beginnen aan de ontbladeringsklus.

We trekken alleen aan de oost- of noordkant van de rijen wijnbladeren weg. Aan de hete west- en zuidkant koesteren we de bladeren juist omdat ze daar als een parasol dienen tegen de verzengende zon.

De effeuillage dient meerdere doelen. Er ontstaat meer luchtcirculatie tussen de trossen, en dat vinden schadelijke schimmels en insecten niet fijn. Na regenval blaast de wind de ranken sneller droog.

Door de ontbladering worden de trossen ook meer blootgesteld aan de milde ochtendzon. Dat bevordert de vorming van suikers en geur- en smaakstoffen. Het zorgt er ook voor dat de pyrazines in de druiven worden afgebroken, een groep smaakstoffen die koolrabi en asperges hun kenmerkende geur geeft. Druiven die nog niet helemaal rijp zijn, krijgen door pyrazines vaak een vegetale smaak en geur van groene paprika.

'Pyrazines overheersen dan de meer aangename smaakstoffen van rood fruit zoals kersen, bessen en bramen,' doceert Emmanuel Robert. Met de heggenschaar knipt hij rücksichtslos flinke takkenbossen weg. Bang voor een tekort aan blad hoeven we niet te zijn, zegt hij, integendeel. 'De bovenste vijftig centimeter van de wijnrank met jonge bladeren volstaan vanaf nu voor de fotosynthese. Die onderste, oudere bladeren, die voor de trossen hangen, produceren niets meer maar consumeren slechts. Ze verdampen bovendien water.'

O ja, er is nog een voordeel: straks, bij de handoogst, weten de grijpgrage handen van de plukkers de weg naar de beste trossen beter te vinden.

Dus daar gaan we, te beginnen in de cabernet franc, met de snoeischaar en vooral gewoon met de hand, als katten behoedzaam klauwend in het gebladerte.


02 augustus 2016

Grondanalyse voor aanplant nieuwe witte druiven

De aanplant van een nieuw stuk wijngaard is niet zomaar even wat plantjes kopen bij de Intratuin.

Voordat we volgend jaar het zieltogende veldje Malbec opnieuw kunnen inplanten, moeten we weten welk druivenras we willen, en welke kloon van dat ras. Alleen al van Chardonnay bestaan 23 verschillende variëteiten.

Ook de keuze van de onderstam is cruciaal. Sinds de druifluis aan het eind van de negentiende eeuw alle wijngaarden in Frankrijk opvrat, wordt elke Europese wijnrank geënt op een Amerikaanse onderstam, die resistent is tegen de luis. De onderstam maakt de wortels. Maar ook van de onderstam bestaan een stuk of tien varianten.

Zowel druivenras als onderstam worden vanaf de winter uit speciale 'moederwijngaarden' geoogst en op elkaar geënt. Het is duidelijk dat de druivenstamteler, pépiniériste in goed Frans, zijn opdracht graag op tijd ontvangt. Dat blijkt ook bij een bezoekje van de firma Calmet, die hier in de regio veel nieuwe aanplant verzorgt. Gepassioneerd doet zoon Olivier Calmet het precisiewerkje – waarover later meer – uit de doeken.

Om de beste keuze voor Bellevue te maken, moeten we eerst weten wat de chemische samenstelling van de bodem is. Wat is de zuurgraad? Welke sporenelementen zitten erin? Wat is het gehalte aan organische stof (humus) en meststoffen? Vast staat dat we op kalk-leem-kleigrond zitten, maar een grondmonster moet meer details geven.

Later dit jaar zullen we met een bulldozer nog een bodemprofiel van enkele meters diep maken om de opbouw van de ondergrond beter te leren kennen. Voor Kerstmis zullen we een keuze moeten maken, dan kunnen we in 2018 gaan planten. De wijn zal dan nog even op zich laten wachten: in 2021 verwachten we de eerste oogst van de piepjonge ranken.



31 juli 2016

Het jaar van de distels


De wijngaard ligt nog steeds achter op het schema van de normale gang van zaken.

Normaal gesproken haalt de diepwortelende wijnrank zijn water in de zomer uit de metersdiepe ondergrond. Maar na de superdroge, warme winter, en een koud voorjaar met vooral veel kleine, korte miezerbuitjes, hebben de heuvels van Bellevue zich niet kunnen volzuigen. Voor de diepe wortels van de wijnranken is in de ondergrond daardoor amper vocht te vinden.

In deze droge zomer moeten de ranken het daardoor vooral hebben van ondiepe wortels en 'oppervlakkig' water: water dat direct na een regenbui in de bovenste bodemlaag komt.

Afgelopen maand regende het slechts luttele millimeters. Na enkele schamele klappen onweer voeren de wijnranken hevige concurrentie met onkruid zoals akkerwinde, enkele bramen en kweek (chien dents), maar het meest opvallend is dit jaar een explosie van distels.

Of die prikkers met hun prachtige paarse bloemen nu zoveel opkomen vanwege de schoffelmachine en ons hakwerk, of dat de grond nog moet 'wennen' aan de overgang naar biologisch, weten we niet. Feit is echter dat we deze zomer twee keer de Sjaak zijn. Eerst voeren we de strijd met de kweek, en op dezelfde plek zes weken later moeten de distels eraan geloven.

Ondertussen krijgt de wijngaard steeds meer dorst.

De vruchtzetting verloopt niet perfect. We zien veel millerendage, ongelijkmatige vruchtzetting, waardoor er grote en kleine bessen aan een tros zitten.

Evengoed staan de rode druiven aan de vooravond van de roodkleuring (véraison) van de nu nog groene druiven. Een slokje water zouden ze daarbij, ook voor de elasticiteit van hun schilletje, goed kunnen gebruiken.

Op Bellevue wordt deze weken menig regendansje uitgevoerd.




20 juli 2016

Onder de gerst ontkiemt de nieuwe luzerne

Vorig jaar zetten we op ruim de helft (10 hectare) van onze akkervelden een nieuwe vruchtwisselingscyclus in voor luzerne, een eiwitrijke klaver.

Na het omploegen van de luzerne zaaiden we toen gerst en een soort spelttarwe in. Luzerne- en granenman Thierry Bonhomme oogstte deze zomer ongeveer 7000 kilogram gerst, die zal worden gebruikt als veevoer. De gerststengels verwerkt hij tot balen stro.

Dit jaar wordt na de graanoogst een mengsel van gerst en luzerne ingezaaid. Als het komend najaar gaat regenen, zal het luzernezaad opspringen en de onderste stukjes gerststengel als een soort klimop-stokjes gebruiken.

In 2017 zal voor deze 10 hectare weer een nieuwe periode van zes jaar aanbreken waarin we naar de luzerne geen omkijken hebben. Eén of twee keer per jaar zal Thierry de luzerne maaien en er balen van maken. Nu al liggen op de andere helft van onze akkers 45 balen luzerne prachtig in het glooiende landschap.


30 juni 2016

Bellevue wéér door zomerhagel getroffen

Geloof het of niet, maar op 26 juni werd Bellevue voor de tweede keer in drie jaar door een zomerse hagelstorm getroffen.

Gelukkig waren het niet de stenen ter grootte van tennisballen die in Zuid-Nederland vielen. Het was ook niet zo erg als de hageltornado die begin juli 2014 in een kwartiertje dertig procent van de Bellevue-oogst wegvaagde. Maar toch.

'Het was een kleine hagelbui, die vermoedelijk weinig schade heeft gebracht, maar ik zou toch de verzekering er maar bij halen', adviseert Pascal.

De expert van verzekeraar Groupama schat de schade een paar dagen later op minder dan vijf procent. Bovendien, meent zij, zullen de aangetaste druiven indrogen en zullen de meeste planten dit verlies compenseren door in de resterende trossen wat grotere en betere druiven te maken. Soms zien we een rare deuk in een druif.

We komen met de schrik vrij, maar met twee hagelbuien in drie jaar beseffen we eens te meer hoe grillig het weer kan zijn en hoe kwetsbaar een wijnboer daarvoor is.


12 juni 2016

Een havik in het kippenhok

'Als je iets spectaculairs wilt zien, moet je nú komen', zei buurvrouw Laurence, toen ze vandaag op een holletje langs kwam.

Ze had ontdekt dat er een havik in hun kippenhok zat, ongetwijfeld met het plan zich te goed te doen aan een van de circa vijftien sierkippen in het hok.

De onverschrokken Laurence was het hok binnen gegaan en was er in geslaagd om de havik met een laken te vangen. Geen slachtoffers. 'Hij zit nu in een doos, ik ga hem zo vrijlaten,' zei ze. 'Wil je haar zien?'

Het is niet de eerste keer dat een roofvogel of vos de kippenren van de buren belaagt. Na zeker twintig dode kippen heeft buurman David het hok en de ren intussen verbouwd tot een heus fort. Gaas overal rondom, met ingegraven dakpannen als stevig fundament en als beveiliging tegen gravende belagers.

Maar de verdediging is kennelijk nog steeds kwetsbaar.

'De havik was een jong vrouwtje. Ze heeft met haar klauwen het kippengaas op het dak stuk getrokken,' vertelt David. 'Aan een doorgang met de omvang van een flinke grapefruit had ze voldoende.'

(Foto's: Wenny Schippers en buurman David Genoud.)


21 mei 2016

Wijngaard loopt achter op standaardzomer

De droge, warme winter wordt, net als in Nederland, op Domaine de Bellevue gevolgd door een nat en vooral koel voorjaar.

Nadat in de wijngaard de schoffelmachine de grond heeft los gewoeld, krijgt veel onkruid de nekslag met de hand. Een hele serie teams voert deze maand de niet aflatende strijd tegen vooral chient dent – 'kweekgras' in goed Nederlands. Het is het gevolg van onze keuze, twee jaar geleden, om helemaal geen chemische onkruidbestrijdingsmiddelen meer te gebruiken en helemaal voor biologische wijnteelt te gaan.

Het is nog wel zoeken naar de juiste strategie: de meest met de wijnplant concurrerende onkruiden zoals kweek, braam en distel gaan voor de bijl, andere laten we staan. 'Hakke hakke puf puf' begint, na vier jaar biologische wijnbouw, op Bellevue een soort 'chain gang song' te worden.

In maart liep de wijngaard nog drie weken voor op een normaal seizoen, maar het koude voorjaar heeft de wijngaard binnen drie maanden op drie weken achterstand gezet. Onze teams hoeven daardoor minder uitlopers aan de voet van de planten weg te halen (de ondersnoei). Op het allerlaatste nippertje kunnen ze wel de ijzerdraden van de grond omhoog brengen en zo de uitlopers als in een korset bij elkaar te brengen en zo beter te beschermen tegen de wind. Het lukt allemaal net.

Dus: millefois merci à Anna, Diny, Renée, Steven, Gerda, Liesbeth, Caroline, Jorie, Marian, Marina, Wenny, Barbara, Nicole, Sonja, Agnita, Riet.

10 mei 2016

Wit en rood 2015 op fles gezet

Na maanden rijping op stalen vaten is de oogst van 2015 op fles gezet.

Beide rode wijnen (de één, Cuvée Maarten, handgeplukt, de ander gewoon met de machine geoogst) beloven nu al zeer goed te worden. Voor het eerst brengen we de flessen echter nog niet meteen dit jaar op de markt.

De ervaring heeft ons geleerd dat onze rode wijnen nóg beter worden als we de flessen eerst een jaartje op fles laten liggen.

De nieuwe witte Bellevue Chardonnay 2015 zal wel direct op de markt gaan. De eerste proevers zijn meteen onder de indruk: fris als altijd (limoen, appel), maar veel diepe aroma's (mango, meloen) en een opmerkelijk lange afdronk.

De Chardonnay 2015 zal dus prominent present zijn in het wijnpakket van de 270 mensen met een voordelig abonnement op Bellevue-wijn.

A la votre - Santé!


14 april 2016

Druivenschilletjes als compost terug de grond in

We zien het al een tijdje aan teruglopende rendementen van onze wijnoogsten: we onttrekken meer voedingsstoffen aan de bodem dan dat we teruggeven.

Natuurlijk verhakselen en composteren we de bladeren en takken die van het veld komen. Maar de tweejaarlijks toediening van kippenmest is gestopt omdat die kippen niet voldoen aan de 'biologische' eisen. Net als vorig jaar gebruiken we dit voorjaar een algenproduct met kalium, fosfor en stikstof.

Een grondanalyse heeft echter uitgewezen dat het organische-stof-gehalte in de Bellevue-bodem aan de lage kant is. Door druiven af te voeren onttrekken wij koolstof aan de grond.

Onze bodembacteriën hebben daardoor weinig brandstof in de vorm van koolstofverbindingen. Bovendien verloopt de uitwisseling en opname van mineralen en sporenelementen (zink, magnesium, borium) door de wijnplanten niet optimaal. Compost zou de huishouding van vocht en zuurstof in de bodem verbeteren, en bodemdieren zoals de pier beter doen gedijen.

In de woorden van onze adviseur Emanuel: 'De inhoud van de koelkast van Bellevue is redelijk op orde, maar de capaciteit van de koelkast is te klein'. Hoogste tijd dus om met compost de capaciteit uit te breiden.

We gaan de oplossing zoeken in een mooi compostproduct, één met naast dierlijke mest een flinke dosis uitgeperste druivenschilletjes. Die schilletjes hebben eerst bijgedragen aan de kracht en aroma's van de wijn. Vervolgens is er marc van gedestilleerd, een grappa-achtig drankje. Soms gaan ze daarna nog naar de parfumindustrie om geurstoffen terug te winnen. Tenslotte dienen ze als basis voor compost. Wat zou mooier zijn dan deze schilletjes na alle omzwervingen weer terug in de wijngaard te ploegen?

20 maart 2016

Krokuswerk: groter onderhoud dan gemiddeld

Bij wisselvallig weer klaarden twee superteams weer de jaarlijkse winterklus. Meer dan dat zelfs, want er was deze winter veel extra werk.

Zo was er meer te snoeien hout en dikkere baguettes doordat we vorig jaar, vanwege hagelschade, niet snoeiden. Uitlopers groeiden dus twee jaar lang op 'oud hout', wat nu is gesnoeid. Bovendien koos Abdel voor snoei op dubbele baguettes in de Cot en Cabernet franc op het grote veld, wat meer attache-werk geeft.

De droge winter en extra inzet van de schoffelmachine zorgden voor meer gebroken palen. De schoffelmachine schuifelt heel langzaam langs de planten, maar raakt af en toe toch een paal of een plant. Vorig jaar vervingen we het record-aantal van 200 palen, dit jaar waren het er 160. Normaal sloegen we in het verleden ongeveer 100 nieuwe palen de grond in.

Dit jaar waren ook veel meer van de ijzerdraden tussen de palen gebroken, meer amares (de 'tentharingen' die de hoekpalen overeind houden) aangereden en meer draad-dragende spijkers verbogen.

Twee tornadoteams

Toch vlogen afgelopen weken twee onderhoudsteams als tornado's door de wijngaard.

Het eerste team van vier dames trok de gesnoeide takken en dikke oude baguettes uit de draden. Kapotte palen en draden worden gerepareerd, en de altijd lastige Cot wordt direct geattacheerd. Het team heeft zelfs nog tijd over om honderd palen weg te halen uit het veld cabernet frank dat zal worden gerooid.

Het tweede team attacheerde vingervlug de overige zeven velden en kon de zaak al op donderdagavond schoon opleveren. Ze hadden nog tijd om vierduizend nieuwe feromooncapsules - de 'seksdozen' - op te hangen en de oude weg te halen. De capsules verspreiden geurstoffen die het schadelijke vlindertje Ver de la grappe (Eudemis) om de tuin leiden.

Gisterochtend besloten we, na overleg met Pascal, om het rooien van het cabernet frank-veld, gepland voor april, een jaar uit te stellen. Ongeveer de helft van de planten is inmiddels gestorven door 'esca', maar april is voor rooien aan de late kant en dat zal het grondig verwijderen van alle (zieke) wortels bemoeilijken. Dat zou de nieuwe aanplant een slechte start bezorgen. We zullen het veld komende zomer nog één keer oogsten. Het betekent wel dat we het zieke veld nog vliegensvlug, met een minimum aan werk, als ware het een simpele 'heg', moeten snoeien.

Het tweede team nam, als klap op de vuurpijl, ook deze extra taak nog voor zijn rekening.

Vandaag en morgen zetten wij nog wat draden en ijzeren palen terug in het zieke veld.

Super dank namens het Bellevue-team aan Gerrit (11e jaar op rij!), Afke, Joris, Elly, Mark, Jan, Nicole, Piep, Marianne, Dorien, Rita en Nardy (10e jaar op rij!).

18 februari 2016

Het einde van een veldje cabernet franc

Al jaren hebben we met lede ogen aangezien hoe ons oudste veld cabernet franc ('bouwjaar' 1996) steeds meer dode stronken telde.

De doodsoorzaak is 'esca', bijgenaamd 'de kanker van de wijngaard'. Het is een houtziekte veroorzaakt door schimmels die via wonden, bijvoorbeeld na het snoeien, binnendringt in de sapstroom van de plant. Esca manifesteert zich 10 tot 15 jaar later. Zieke planten zijn te herkennen aan bladeren met een tijgerpatroon. Het onderzoek naar het voorkomen of behandelen van Esca heeft tot nog toe niets opgeleverd.

De conclusie was dat we afscheid moeten nemen van dit veld. Veel te vroeg: 20 jaar is erg jong voor een wijngaard.

We hebben altijd gezegd dat, als de kans zich zou voordoen, we ons areaal wat zouden willen verkleinen. Maar we vonden ook altijd dat het veld langs het oprijpad van de Domaine wijngaard zou moeten blijven. Daar komt bij dat, gezien de populariteit van onze Bellevue Chardonnay, ons areaal witte wijn met 10 procent nog relatief klein is.

Je raadt dus al wat we hier willen gaan planten: een witte variëteit: chardonnay of pinot gris. En met een knipoog naar vele discussies tussen de vier vennoten van het eerste uur, planten we bij wijze van experiment ook een paar rijen Gerwürztraminer, de kruidige, oorspronkelijk uit de Elzas komende wijn.

Wordt vervolgd!

08 januari 2016

Een snoeiharde klus

Het jaar 2015 gaat te Bellevue de boeken in met een laagterecord aan neerslag.

Een schamele 340 mm regen is er gevallen, terwijl gemiddeld gemakkelijk het dubbele valt. 'En de droogte komt extra hard aan doordat in de cruciale periode rond half juli en rond half augustus amper regen viel om de druiven te laten zwellen', zegt Pascal, die intussen al twaalf jaar het machinale werk op Bellevue voor zijn rekening neemt en ons met advies terzijde staat.

Wij hadden het zelf ook al aan de lage oogstopbrengst gezien: eind september begonnen de planten om ondanks schreeuwende dorst in de eerste levensbehoeften te voorzien sap uit de druiven terug te pompen. Gelukkig blokkeerde de droogte de rijping niet en is 2015 waarschijnlijk toch een uitstekend wijnjaar.

De droogte en de hoge temperaturen hebben in het najaar en in de vroege winter aan gehouden. Net als in Nederland is de winter op de wijngaard zeer zacht. Maar wat doe je eraan? Niets. 'On fait avec ça', zegt een Franse wijnboer berustend. Het is in elk geval aangenaam werkweer. Met temperaturen van 13 tot 15 graden Celsius staan we nog net niet in ons T-shirt te snoeien.

Menig truitje gaat wel uit, want de snoei komt dit jaar extra hard aan. Vorig jaar besloten we, omdat hagel veel takken had vernield of beschadigd, voor het groeiseizoen 2015 niet te snoeien. We puntten toen alleen de oude baguettes wat bij. 'Hou er rekening mee dat je volgend jaar meer werk hebt', waarschuwde Pascal nu precies een jaar geleden.

Hij heeft gelijk gekregen. De oude baguettes moeten er nu af om plaats te maken voor vers, onbeschadigd hout dat de vruchten van 2016 zal dragen. En die oude baguettes zijn in twee seizoenen veel dikker geworden dan anders. Het is ook een ratjetoe van uitlopers, zijtakken op oude zijtakken. Onze professionele snoeier Abdelslem snoeit zich bijna een RSI in polsen en armen met zijn elektrische snoeimes.

Op twee hectare, waaronder ons troetelveldje Merlot voor het huis, laten ook wij ons niet onbetuigd. Bij het kortwieken van grote bollen en knollen hout breekt een grote snoeitang zelfs door. Drie weken lang, rond Kerst en Nieuwjaar, zijn we snoeihard tekeer gegaan en hebben we bijna tienduizend planten onder handen genomen.

Tevreden kijken we nu naar de rijen waar we weer structuur hebben aangebracht. Stapels afgeknipte takken liggen op sommige velden netjes geramasseerd in de middenpaden. Vogels kwinkeleren alsof het lente is. In het dorp staat een amandelboom zelfs al te bloeien. De bakker zegt: 'Het is dat de kalender zegt dat ik kerstbroden moet bakken, maar voor mijn gevoel kan ik beter paasbroden maken.'

Als de wijngaard nu maar niet te snel gaat uitlopen.


06 januari 2016

De rijke oogst van 2015

We meldden het al eerder: kwantitatief had 2015 een povere oogst. Maar kwalitatief lijkt het een rijk, zeer rijk jaar te worden.

Veel mensen zien een logisch verband tussen de twee, maar dat is niet terecht. Er zijn slechte wijnjaren met kleine oogsten, bijvoorbeeld omdat de planten door droogte in de stress schoten waardoor de rijping werd geblokkeerd. En er zijn prachtige wijnjaren met overvloedige oogsten. Op Bellevue hadden we die bijvoorbeeld in 2010 en 2011.

Net als een paar weken geleden weten we niet wat we proeven als wijnmaker Philippe ons de monsters voorschotelt. De Bellevue Chardonnay is mooi aromatisch, houdt lang aan en heeft fijne fris-bittere citrustonen van grapefruit (die vrucht zal zijn naam niet voor niets aan de wijnvrucht ontlenen). En dit jaar hebben we handgeoogste voorraden van maar liefst al onze drie soorten rode wijn.

De Merlot springt eruit: een zeer gestructureerde wijn waarin we aroma's van kersen, chocolade, toffee, geconfijt fruit proeven. Cot gedijt goed in jaren die voor andere rassen wat droog zijn, en het droge jaar 2015 zorgt bij ons voor gekruide wijn met tonen van peper en viooltjes. De Cabernet franc zit nog in zijn malolactische gisting en heeft daarom nog wat prikkend appelzuur en een belletje, wat goed proeven lastig maakt.

Voor de gezelligheid heeft Philippe ook al een voorbeeld van een assemblage van de drie wijnen gemaakt. Vergeleken met de Cuvee Maarten van 2014 krijgt de assemblage van 2015 meer Merlot en Cot en minder Cabernet franc. Maar we kunnen er nog alle kanten mee op. We hebben geen haast en kunnen de ontwikkeling van de drie wijnen rustig volgen.

Ook de machinaal geoogste van 2015, die op Cave La Malepère al in een blend is gezet, mag er zijn. Die zal het waarschijnlijk weer tot de fles met het rode etiket schoppen.

03 januari 2016

De goudgele patatten zijn er weer

Op tweede kerstdag haalden we met Patrick drie verloren acaciabomen om. Kaarsrecht en een meter of twaalf hoog waren ze. We trokken ze met een lier uit het bos en zaagden ze in delen van twee meter.

Vandaag komt Patrick met zijn stokoude tractor Simca (bouwjaar 1956) terug. Achterop het puffende voertuig staat een kloofmachine die de acaciastammen zuchtend en krakend splijt. Soms komen er wel zes paaltjes uit één deel.

De drie bomen leveren 50 paaltjes op. Na drie uur kloven stokt de teller uiteindelijk op 103 paaltjes omdat we ook nog een oude houtvoorraad hadden. We hoeven er alleen nog maar punten aan te zagen. Dit voorjaar kunnen deze goudgele patatstaafjes in de wijngaard de omgereden of verrotte paaltjes vervangen. Op hun beurt belanden die oude paaltjes, in drieën gezaagd, weer in de houtkachel.

Klimaattechnisch goed bezig, Bellevue, met een kortcyclische CO2-kringloop.