20 juli 2012

Oehoe!

Al een jaar horen we niet ver van ons huis op Domaine de Bellevue af en toe in de late namiddag een doordringend ‘oe-hoe’, ‘oe-hoe’.

En half mei, toen we na weken van afwezigheid weer terugkeerden, landde in het schemerdonker een enorme vogel in de top van een van de cipressen rondom het huis. Lome vleugelslag, groot bruin buizerdachtig dier, de top van de boom boog helemaal door. Even later weer ‘oehoe, oehoe’. Als leken op roofvogelgebied durfden echter niet met zekerheid te zeggen dat een van de grootste uilen ter wereld (70 centimeter groot, spanwijdte tot 1,90 meter) al enige tijd op ons terrein domicilie heeft gekozen.

Nu wel. Want het huis naast ons is sinds een maand bewoond door David en zijn gezin. David is ecologisch adviseur en gespecialiseerd in bijen en andere vliesvleugeligen. Maar hij is ook een enthousiast vogelaar. De bevestiging van de oehoe, met zijn eigenwijze oren van ‘meneer de uil van de fabeltjeskrant’ is zonder twijfel het grootste natuurmoment van deze zomer. Intussen is ook een veer van de Oehoe gevonden. Die pronkt als een trofee in huis.

David vertelt intussen voor het gemak ook dat er regelmatig een Dwergadelaar (zie foto) overvliegt. Bij de koude noordwestelijke Tramontana-wind passeert ook een Vale gier afkomstig uit de Montagnes Noires, dertig kilometer noordwaarts van Bellevue.

En waar wij het tot nog toe hielden op Buizerds en Zwarte wouwen, meldt de nieuwe buurman dat er ook een Grauwe kiekendief op het terrein zit, Sperwers en een Wespendief, stuk voor stuk grote roofvogels. We zagen wel regelmatig grotere biddende valken, maar dat blijken nu twee soorten; de Torenvalk en de Boomvalk.

Alsof het nog niet genoeg is, toont David zijn veldcamera die met een bewegingssensor foto’s maakt. Het is hem vooral om de insecten te doen, maar een van de eerste foto’s toont een jong damhertje, dat op een paar meter afstand lief in de camera kijkt (zie foto).

‘s Avonds mailt de buurman zijn eerste inventarisatielijsten van Bellevue. ‘A continuer’ staat er onderaan de indrukwekkende rij namen.

19 juli 2012

Luxe wijnglazen van Bellevue

2012 kende een bijzondere primeur: wie wil kan de nieuwe Bellevue Chardonnay en Bellevue Rouge proeven in een bijzondere set van 6 wijnglazen waarin, heel subtiel, het logo van Domaine de Bellevue is gegraveerd.

Het logo bevat, zoals bekend, een gestileerde weergave van de landerijen behorende bij Domaine de Bellevue.

De nieuwe glazen voldoen aan alle eisen van L'Institut national de l'origine et de la qualité (INAO), het Franse kwaliteitsorgaan dat de officiële wijnkeurmerken toekent.

Het mooie kristalglas (let op de volle klank bij het toosten!) en de taps toelopende vorm laten de geur en smaak van elke wijn optimaal tot hun recht komen.

Cadeau

Wijnabonnees die dit jaar via info@domaine-de-bellevue.nl een nieuwe abonnee aanbrengen, krijgen als blijk van waardering geheel gratis een set van zes van deze prachtige glazen cadeau.

Voor andere liefhebbers zijn de glazensets verkrijgbaar voor de alleszins schappelijke prijs van 25 euro per doosje.

18 juli 2012

Meeldauwaanval in de Chardonnay

Dachten we de zaak onder controle te hebben, blijkt onze geliefde Chardonnay een heus meeldauw-alert te ondergaan. Alle hens aan dek! “Dit heb ik nog nooit gezien.”

Op zaterdag 14 juli horen we in de namiddag een auto het erf op draaien. We zijn aan het werk in het bioMerlot-veld, maar gaan toch even kijken. Staat daar de familie van Pascal. Van Pascal geen spoor.

Even later klinkt een alarmerend “Yvonne, René, venez-ici!”, vanuit het naastgelegen Chardonnayveld. Pascal helemaal ontzet.

Rij voor rij loopt hij met grote passen langs de prachtige en strak opgebonden planten die al mooie druiventrossen vormen.

Bij nadere beschouwing blijkt een fors aantal aangetast door de oïdium.

“Dit heb ik nog nooit gezien”, zegt Pascal verschrikt. “Tot afgelopen donderdag leek alles onder controle. En moet je nu zien, hier, schimmel, hij keert gewoon terug op plekken waar hij totaal ingedroogd leek.”

Er zijn twee grote vijanden van een wijnboer, de schimmelbroertjes meeldauw (oïdium) en valse meeldauw (mildew). Oïdium kennen we ook in Nederland van de grijze waas over bijvoorbeeld rozenblaadjes.

Het wispelturige voorjaar met koude, natte periodes afgewisseld met warme, droge periodes werkt de ontwikkeling van de schimmels sterk in de hand. Het team onder leiding van Pascal volgt de weersverwachting secuur om efficiënt ingrijpen mogelijk te maken en zo gewetensvol mogelijk met de inzet van bestrijdingsmiddelen om te gaan.

Met Pascal overleggen we over een noodmaatregel.

“Maandagochtend kan ik met een extra behandeling de recente sporen van de schimmel proberen uit te drogen”, oppert Pascal. “Maar dat betekent dat jullie ook de westzijde van de planten deels moeten ontbladeren, zodat het middel de trossen goed kan bereiken.”

Eerder hadden we in juni al de oostzijde gedaan om ventilatie te bevorderen. De westzijde is risicovoller, omdat de druiven immers de komende twee maanden tot de oogst het risico lopen om schade van de zon op te lopen.

We nemen de gok. En dus staan we zondag de hele dag te ‘efeuilleren’, een spoor van blad achterlatend. En nu maar hopen dat de oidium-explosie tot stilstand is gekomen.

Mogelijk gaan we er eind augustus nog een keer doorheen. Alle definitief aangetaste trossen zullen we dan wegknippen. We willen geen muffe meeldauwsmaak in onze chardo!

15 juli 2012

Alweer balen!

De tweede snee luzerne levert, zoals voorspeld, half juli een forse hoeveelheid balen op.

Door al het vocht en de niet al te hoge temperaturen is de eiwitrijke klaver op sommige percelen bijna een meter hoog. De blauwe bloemen die talloze vlinders lokken, geven de velden een paarse gloed. Associaties met de lavendelproductie in de Provence komen op.

Als Thierry en zijn nieuwe rechterhand Geyetan op 11 juli komen maaien, overheerst in de wijngaard de geur van zoete kruidigheid die wordt verspreid door de verse gemaaide luzerne. Vooral in de ochtend is het aroma onmiskenbaar door de nog koele aarde.

Na een paar dagen drogen, liggen er net als in mei een dikke honderd balen, vrolijk verspreid op het land. Thierry en Geyetan hebben in de nacht toegeslagen.

“Het is beter om de balen in de nacht te maken”, zegt Thierry. “De hoge temperatuur overdag maakt dat de blaadjes loslaten van de stengels en dan hebben mijn dieren slechts taaie stengels te eten. In de nacht houdt het hooi zijn souplesse en krijg je prachtige kwaliteit balen”, verklaart de gepassioneerde veehouder.

Het koele, relatief natte voorjaar is goed nieuws voor de graanboeren, maar in de wijngaard hebben de wisselvallige weersomstandigheden meer problemen opgeleverd.

Dat is ook precies de strategie van veel boeren in de streek. Ze leggen niet alle eieren in één mandje maar combineren akkerbouw (meest wintertarwe en zonnebloemen) en wijnteelt te combineren.