In normale jaren laadt de bodem zich na een lange hete zomer in de winter op met de vaak overvloedige regen om er het volgend seizoen weer tegen te kunnen. Maar dit jaar niet. Van begin februari tot begin maart viel er in heel Frankrijk geen spatje regen. Dat is nog nooit gebeurd.
We zien op Bellevue ook dat de grond droog is, op sommige plekken zelfs met de bekende ‘scheuren’ in de toplaag van de bodem. Alsof we in Afrika zitten.
Kurkdroog
Op een enkele stuifsneeuwbuitje na blijft het ook de tweede helft van februari kurkdroog. Dat is alarmerend. Want wij kampten in 2022 met een droog en vooral heet jaar. De heuvels van Bellevue moeten zich dringend vullen met water om achterstanden weg te werken en robuust te zijn voor opnieuw een mogelijk droog jaar. Maar dat gebeurt (nog) niet.
De harde westelijke Tramontana-wind (in het regionale dialect 'Cers' genoemd) wakkert het drogende effect nog aan, als een koude trek in de 'schoorsteen' tussen de Pyreneeën in het Zuiden en het Centraal-Massief in het Noorden.
Ook de rivieren staan laag. Doordat het ook niet sneeuwt, geeft dat te vrezen voor later dit voorjaar en zomer. Want in droge en warme periodes is er dan amper smeltwater dat rivieren en beken kan voeden.
De klimaatverandering met zijn grotere kans op langere periodes van extremere droogte (en grotere kans op stortbuien met meer wateroverlast) openbaren zich voor onze ogen.