Au revoir et merci, Merlot Bellevue!

Op de kortste dag van het jaar kwamen we aan in de wijngaard, en de zon scheen. Na alle regen in het natste jaar ooit in Nederland, was dit een welkom arriveren.

De schollen op de geploegde akkers glommen, het huis was snel warm met dank aan de enorme berg oude wijnstronken.

Toch wachtte ons een wat somber karwei. Met Pien en Eddy startten we vrijwel meteen met het voorbereiden van het rooien van een van de oudste wijnvelden van Bellevue, namelijk die pal voor het huis.

Het perceel is al een paar jaar aan het einde van zijn Latijn. We hebben het lang uitgesteld, maar nu moest het ervan komen: alle takken eraf.

Dat blijkt letterlijk takkenwerk, want we snoeiden dit veld al een paar jaar grof, ‘als een heg’. Dus zijn de uitlopers, jong en oud en alles daartussen, verstrengeld en vergroeid.

De afgelopen dagen haalden we de spijkers uit de palen, verwijderde de draden en rolden ze op tot een grote berg oud ijzer. We trokken de palen eruit. Einde Latijn. Vandaag, vlak voor de jaarwisseling, klaarden we de klus, met dank aan de tomeloze energie van Eddy en Pienergie.

Herinneringen

We bewaren goede herinneringen aan dit veld van ongeveer driekwart hectare, bouwjaar 1997. Het is echt een ‘bellevue’, met een fraai uitzicht op de Montagnes Noir aan de overzijde. Die Montagnes staan er nog wel even, maar vanuit onze slaapkamers zullen we het uitzicht op de Merlot Bellevue missen.

Op dit veld begonnen we in 2012 met een experiment voor biologische wijn, 100% Merlot. Met de hand geoogst.

Maar het perceel kende ook nadelen. Met een noord-noordoost-expositie op onze hoogte van 300 meter is het zelfs voor de vroegrijpende Merlot soms penibel. Erger nog is dat het grote, nog wat hoger gelegen perceel van vier hectare afwaterde op het veldje met Merlot Bellevue. In het voorjaar zagen we steeds vaker plassen en kleine stroompjes water. Een ideale voedingsbodem voor beide gevreesde meeldauwschimmels.

We weten nog niet precies wat we nu met dit veld gaan doen. Er zijn wel plannetjes. Hopelijk op het hoogste deel nieuwe, meeldauwresistente wijnrassen! Witte wijn die nu nog geen naam heeft, maar op het experimenteerbedrijf Domaine de Cazes weten ze meer! Met de beste acaciapalen die we er nu uithalen opnieuw in gebruik! Op de lagere delen mogelijk truffeleikjes, wat fruitbomen, misschien een moestuin.

U hoort!