Bye-bye luzerne

Als we aankomen op Bellevue, zien we hoe alle akkers rond de wijngaard zijn geploegd. De vaalgele luzernevelden zijn verdwenen, en dikke schollen omgeploegde grond glimmen in een schraal winterzonnetje.

Het is even wennen, want het oogt wat minder romantisch dan afgelopen jaren.

Dit najaar hebben we besloten om na meer dan tien jaar te stoppen met luzerne. Daarmee komt ook een eind aan de samenwerking met de sympathieke Thierry Bonhomme.

(2010)

Met veel kunst- en vliegwerk maakte Thierry al sinds 2010 jaarlijks een veertigtal balen luzerne, niet zelden gehinderd door heftige droogte en problemen met zijn machines.

En hoewel we die ruige prairie rond Bellevue mooi vonden om te zien, rezen er wel steeds meer problemen. Volgens de Europese landbouwregels zijn we verplicht om eens in de vijf à zeven jaar de luzerne om te ploegen en te vervangen door nieuwe luzerne. Thierry vond dit begrijpelijkerwijs te veel gedoe voor te weinig luzernebalen.

Maar we zullen ze missen, die mooie balen in de velden rond de wijngaard.

Nitraat

De komende tijd gaat de baas van Pascal deze grond van ons pachten, vooralsnog drie jaar. Hij voorziet dit eerste seizoen een wisselteelt met onder andere wintertarwe, rogge, linzen en gerst. Uiteraard biologisch.

Leuk is dat op één klein perceel wikke en gerst wordt geteeld, niet voor de opbrengst van producten maar voor het zaad. Wikke is een vlinderbloemige; een groenbemester die stikstof uit de lucht omzet in de meststof nitraat. Wij gaan wikke samen met gerst, mosterd en radijs inzaaien tussen de rijen wijnplanten. Het maakt de bodem losser en het gaat in de winter erosie door overvloedige regen tegen. En het levert de planten extra voeding en compost als we de gewassen in het voorjaar onderploegen.

Lekker circulair bezig op Bellevue!