‘s Ochtends vroeg werkten we vorige maand elke dag een paar uur om ‘kommetjes’ rond de voetjes van de jonge aanplant Cot en Cabernet franc te maken. Met een pikhouweel hakten we in de keiharde droge leem.
Het idee is dat, áls het dan regent, het water niet onmiddellijk wegstroomt en als modder van het terrein loopt, maar in de kommetjes blijft staan, langzaam in de grond zijgt en de wortels blijft voeden.
Dorpsgenoot Jacques, een 64-jarige gepensioneerde gemeentewerker, reed tijdens ons werk een paar keer op zijn motor voorbij. 'Niet normaal,' zei hij. 'Ik kan me deze temperaturen en droogte niet herinneren, ook niet in mijn jeugd. Het is hier Marokko en de Sahel aan het worden.'
Gelukkig kwam er later toch nog regen. Vanaf half augustus zijn er al enkele fijne buien van een millimeter of vijftien gevallen. En ons plan blijkt te werken: de kommetjes rond de plantvoetjes vullen zich met regenwater, en als we een paar dagen later wat met onze handen graven, blijkt de grond eronder nog steeds vochtig.
