Handpluk Biomerlot

Allez, hop, daar ging die dan! Drie keer is scheepsrecht! Twee jaar afgewezen en nu 2012, ligt de oogst van ons kleine perceel merlot in een cuve op een aparte proefboerderij!

Het had wel enige voeten in aarde. Eenmaal groen licht, mikten we op het laatste weekend van september of het eerste weekend van oktober. Het werd het laatste weekend van september, precies één week na de proeverij. Reden: de schimmels rukten in hoog tempo op.

Aanvankelijk waren we niet overtuigd, vooral omdat onze zorgvuldig geselecteerde equipe juist dat weekend flinke veren moesten laten – twee leden konden helemaal niet, twee andere konden slechts twee dagen. Maar eens temeer bleek dat je met een wijngaard nu eenmaal geen ‘date’ kunt maken. Als er schimmel dreigt, moet je er staan. Vooruit, een dag respijt gaat nog, maar een week is funest.

Goed gemutst en vol enthousiasme kwamen wij aan op zaterdagochtend. In de middag wilden we direct beginnen. Maar dat ging niet door. Amper aangekomen, begon het te regenen na weken van droogte. Het hield bijna 12 uur non-stop aan. 40 mm in 12 uur! Modder overal en vooral veel schimmel.

Met plakkende schoenen en laarzen oogstten we in ruim drie dagen 1650 kilogram superrijpe biomerlot. We verloren veel tijd doordat we al enigszins door schimmel aangetaste druiven uit de tros knipten. En dan hadden we nog geluk dat Pascal en zijn dochter Morgan alle kratjes per quad (iets tussen een brommer en auto in) distribueerden en zondag bovendien enkele uren mee-oogsten.

Echter, nous sommes super-content. De eerste bio—oogst is minder dan gedacht, maar zit mooi in het vat. We krijgen een slordige 1000 flessen biowijn, met biogisten en zeer laag sulfiet. Zeer interessant is dat bij wijze van experiment drie andere mini-cuves van 300 liter meedoen. Eentje met biogist, maar zonder sulfiet. Eentje met industriële gist en sulfiet en eentje…… zonder sulfiet en zonder toevoeging gist. Die moet het hebben van de natuurlijke (wilde) gisten op de druivenschillen: een complete loterij.

Per maatbeker proefden we al één uur na vergisting de eerste impressies van het grote vat met biogist. Aan de alcohol zal het niet liggen, want het suikergehalte benaderde bijna de 13 graden.

Allez, hop, als het goed is, hebben we in 2013 een derde fles Bellevue in de aanbieding!

A continuer!

Negende najaarsproeverij in De Baarsjes

Sommige mensen kwamen alweer voor de negende keer, andere waren er voor het eerst. De grote proeverij werd als gebruikelijk door meer dan honderd mensen bezocht, ditmaal in zorgcentrum Cordaan, in het gloednieuwe gebouw De Wending in de Amsterdamse Baarsjesbuurt.

Op zondagmiddag 23 september vernemen de toehoorders dat het afgelopen wijnjaar ‘une annee difficille’ is geweest op onze wijngaard en ze zagen de bijbehorende, soms schrijnende, beelden.

‘Een moeilijk jaar’, vanwege de grote en abrupte wisselingen tussen droogte en vocht en snelle veranderingen tussen hoge en lage temperaturen. Wanneer die veranderingen op het verkeerde moment vallen, ontstaan problemen met de vruchtzetting van de trosjes en ontstaan schimmelaanvallen van meeldauw.

We hebben er alles aan gedaan om de plaaggeesten van de wijngaard tegen te werken. Vast staat in elk geval dat de oogst behoorlijk lager zal uitvallen. Volgend jaar zullen we zien hoe de smaak uitvalt.

Op deze proeverij werd zowel de eerder dit jaar gelanceerde witte wijn als de nieuwe rode wijn van jaargang 2011, geurig en fruitig, in elk geval met smaak geproefd. Tussen de power-point vertoningen door was het als vanouds een geanimeerd geroezemoes tussen de vele bekenden en onbekenden. Verschillende mensen namen naast hun twee dozen die horen bij het wijnpakket, nog een extra doos mee naar huis.

.

In memoriam: Lin Tabak

Na een ziekbed van een half jaar is op 27 augustus Lin Tabak overleden. Ze is slechts 59 jaar geworden.

Lin maakte jaren achtereen deel uit van de befaamde ‘krokusequipes’, die in het voorjaar een week op Bellevue werken. Lin legde zich toe op de ramasse, het met behoorlijke kracht taaie, gesnoeide takken uit de ijzerdraden trekken.

De meeste mensen doen dit zware werk in teamverband, ook om af en toe de rug te strekken, maar Lin werkte graag in haar eentje, aan de andere kant van het veld. Bijna altijd gekleed in het zwart leverde ze haar gevecht met de takken, in haar eigen dynamiek, met katachtige bewegingen.

Vaak werkte Lin nog door op het veld tot het al donker was en de meeste andere leden van de equipe al met een biertje voor de houtkachel zaten. Van Lin’s tomeloze energie hebben we dankbaar gebruik gemaakt.

De krokusequipe van Lin at steevast éénmaal in een restaurant in Carcassonne. Daar gingen we dan met één auto en één taxi naar toe, maar Lin ging hollend. Veertien kilometer in het donker, in het zwart gekleed. In het restaurant omkleden op het toilet en dan aanschuiven.

Tijdens die werkweken wordt er ’s avonds veel gediscussieerd over politiek, over de zorg, het milieu, noem maar op. Lin nam er gretig aan deel en ging daarna, niet zelden tot diep in de nacht, door om een artikel af te maken. Dat was Lin ten voeten uit: tegendraads, sociaal, eigenwijs, energiek, in een volstrekt eigen ritme.

Wij vinden het ongelofelijk en onvoorstelbaar dat ze er niet meer is. De ramasse op Bellevue zal nooit meer hetzelfde zijn.

Het Bellevue-team: Marijke, Maarten, Ief en René.

Oehoe!

Al een jaar horen we niet ver van ons huis op Domaine de Bellevue af en toe in de late namiddag een doordringend ‘oe-hoe’, ‘oe-hoe’.

En half mei, toen we na weken van afwezigheid weer terugkeerden, landde in het schemerdonker een enorme vogel in de top van een van de cipressen rondom het huis. Lome vleugelslag, groot bruin buizerdachtig dier, de top van de boom boog helemaal door. Even later weer ‘oehoe, oehoe’. Als leken op roofvogelgebied durfden echter niet met zekerheid te zeggen dat een van de grootste uilen ter wereld (70 centimeter groot, spanwijdte tot 1,90 meter) al enige tijd op ons terrein domicilie heeft gekozen.

Nu wel. Want het huis naast ons is sinds een maand bewoond door David en zijn gezin. David is ecologisch adviseur en gespecialiseerd in bijen en andere vliesvleugeligen. Maar hij is ook een enthousiast vogelaar. De bevestiging van de oehoe, met zijn eigenwijze oren van ‘meneer de uil van de fabeltjeskrant’ is zonder twijfel het grootste natuurmoment van deze zomer. Intussen is ook een veer van de Oehoe gevonden. Die pronkt als een trofee in huis.

David vertelt intussen voor het gemak ook dat er regelmatig een Dwergadelaar (zie foto) overvliegt. Bij de koude noordwestelijke Tramontana-wind passeert ook een Vale gier afkomstig uit de Montagnes Noires, dertig kilometer noordwaarts van Bellevue.

En waar wij het tot nog toe hielden op Buizerds en Zwarte wouwen, meldt de nieuwe buurman dat er ook een Grauwe kiekendief op het terrein zit, Sperwers en een Wespendief, stuk voor stuk grote roofvogels. We zagen wel regelmatig grotere biddende valken, maar dat blijken nu twee soorten; de Torenvalk en de Boomvalk.

Alsof het nog niet genoeg is, toont David zijn veldcamera die met een bewegingssensor foto’s maakt. Het is hem vooral om de insecten te doen, maar een van de eerste foto’s toont een jong damhertje, dat op een paar meter afstand lief in de camera kijkt (zie foto).

‘s Avonds mailt de buurman zijn eerste inventarisatielijsten van Bellevue. ‘A continuer’ staat er onderaan de indrukwekkende rij namen.

Luxe wijnglazen van Bellevue

2012 kende een bijzondere primeur: wie wil kan de nieuwe Bellevue Chardonnay en Bellevue Rouge proeven in een bijzondere set van 6 wijnglazen waarin, heel subtiel, het logo van Domaine de Bellevue is gegraveerd.

Het logo bevat, zoals bekend, een gestileerde weergave van de landerijen behorende bij Domaine de Bellevue.

De nieuwe glazen voldoen aan alle eisen van L'Institut national de l'origine et de la qualité (INAO), het Franse kwaliteitsorgaan dat de officiële wijnkeurmerken toekent.

Het mooie kristalglas (let op de volle klank bij het toosten!) en de taps toelopende vorm laten de geur en smaak van elke wijn optimaal tot hun recht komen.

Cadeau

Wijnabonnees die dit jaar via info@domaine-de-bellevue.nl een nieuwe abonnee aanbrengen, krijgen als blijk van waardering geheel gratis een set van zes van deze prachtige glazen cadeau.

Voor andere liefhebbers zijn de glazensets verkrijgbaar voor de alleszins schappelijke prijs van 25 euro per doosje.

Meeldauwaanval in de Chardonnay

Dachten we de zaak onder controle te hebben, blijkt onze geliefde Chardonnay een heus meeldauw-alert te ondergaan. Alle hens aan dek! “Dit heb ik nog nooit gezien.”

Op zaterdag 14 juli horen we in de namiddag een auto het erf op draaien. We zijn aan het werk in het bioMerlot-veld, maar gaan toch even kijken. Staat daar de familie van Pascal. Van Pascal geen spoor.

Even later klinkt een alarmerend “Yvonne, René, venez-ici!”, vanuit het naastgelegen Chardonnayveld. Pascal helemaal ontzet.

Rij voor rij loopt hij met grote passen langs de prachtige en strak opgebonden planten die al mooie druiventrossen vormen.

Bij nadere beschouwing blijkt een fors aantal aangetast door de oïdium.

“Dit heb ik nog nooit gezien”, zegt Pascal verschrikt. “Tot afgelopen donderdag leek alles onder controle. En moet je nu zien, hier, schimmel, hij keert gewoon terug op plekken waar hij totaal ingedroogd leek.”

Er zijn twee grote vijanden van een wijnboer, de schimmelbroertjes meeldauw (oïdium) en valse meeldauw (mildew). Oïdium kennen we ook in Nederland van de grijze waas over bijvoorbeeld rozenblaadjes.

Het wispelturige voorjaar met koude, natte periodes afgewisseld met warme, droge periodes werkt de ontwikkeling van de schimmels sterk in de hand. Het team onder leiding van Pascal volgt de weersverwachting secuur om efficiënt ingrijpen mogelijk te maken en zo gewetensvol mogelijk met de inzet van bestrijdingsmiddelen om te gaan.

Met Pascal overleggen we over een noodmaatregel.

“Maandagochtend kan ik met een extra behandeling de recente sporen van de schimmel proberen uit te drogen”, oppert Pascal. “Maar dat betekent dat jullie ook de westzijde van de planten deels moeten ontbladeren, zodat het middel de trossen goed kan bereiken.”

Eerder hadden we in juni al de oostzijde gedaan om ventilatie te bevorderen. De westzijde is risicovoller, omdat de druiven immers de komende twee maanden tot de oogst het risico lopen om schade van de zon op te lopen.

We nemen de gok. En dus staan we zondag de hele dag te ‘efeuilleren’, een spoor van blad achterlatend. En nu maar hopen dat de oidium-explosie tot stilstand is gekomen.

Mogelijk gaan we er eind augustus nog een keer doorheen. Alle definitief aangetaste trossen zullen we dan wegknippen. We willen geen muffe meeldauwsmaak in onze chardo!

Alweer balen!

De tweede snee luzerne levert, zoals voorspeld, half juli een forse hoeveelheid balen op.

Door al het vocht en de niet al te hoge temperaturen is de eiwitrijke klaver op sommige percelen bijna een meter hoog. De blauwe bloemen die talloze vlinders lokken, geven de velden een paarse gloed. Associaties met de lavendelproductie in de Provence komen op.

Als Thierry en zijn nieuwe rechterhand Geyetan op 11 juli komen maaien, overheerst in de wijngaard de geur van zoete kruidigheid die wordt verspreid door de verse gemaaide luzerne. Vooral in de ochtend is het aroma onmiskenbaar door de nog koele aarde.

Na een paar dagen drogen, liggen er net als in mei een dikke honderd balen, vrolijk verspreid op het land. Thierry en Geyetan hebben in de nacht toegeslagen.

“Het is beter om de balen in de nacht te maken”, zegt Thierry. “De hoge temperatuur overdag maakt dat de blaadjes loslaten van de stengels en dan hebben mijn dieren slechts taaie stengels te eten. In de nacht houdt het hooi zijn souplesse en krijg je prachtige kwaliteit balen”, verklaart de gepassioneerde veehouder.

Het koele, relatief natte voorjaar is goed nieuws voor de graanboeren, maar in de wijngaard hebben de wisselvallige weersomstandigheden meer problemen opgeleverd.

Dat is ook precies de strategie van veel boeren in de streek. Ze leggen niet alle eieren in één mandje maar combineren akkerbouw (meest wintertarwe en zonnebloemen) en wijnteelt te combineren.

Ondersnoei en schoffelen: dank aan onze equipes

In mei en juni is het hard aanpoten in de wijngaard. Alles spuit de grond uit en dat betekent voor Bellevue zijtakken weghalen, ondergroei snoeien en schoffelen, schoffelen, schoffelen.

Wie denkt dat één ronde langs de 32 duizend planten op de acht hectare (circa zestien voetbalvelden) volstaat, heeft het mis. Vooral de percelen waar de Merlotdruiven groeien, worden tot wel vier keer door ons bezocht.

Gelukkig staan we er niet alleen voor. Net als in het vroege voorjaar komen vrienden en bekenden helpen.

Met een team van vijf of zes mensen ontstaat er een prettige dynamiek, die maakt dat we door de velden vliegen. Meestal halen we dan een hectare per dag. En ’s avonds lekker eten en drinken.

Het wisselvallige voorjaar en de februarikou waardoor de wijngaard laat is ontwaakt, maken wel dat we dit jaar tot ver na 14 juli bezig zijn met dit kuiswerk waar we andere jaren al eind juni de zaak al nagenoeg onder controle hebben. Het is niet anders. Met een wijngaard kun je geen afspraken in je agenda maken. Op de meteorologie hebben wij geen invloed. Op de organisatie van onze mei- en juni-equipes wel.

Daarom wederom reuze dank aan Jaco, Suus en Tim, Marian, Gerda en Mirjam, Elle, Franklin, Marina, Marian en Caroline, Gertje, Riet en Marlies!

Experiment met biowijn komt dichterbij

Het lijkt er op dat Domaine de Bellevue dit jaar toestemming krijgt om een perceel biologische Merlot-druiven apart te oogsten en op fles te zetten.

Als het goed gaat, gebeurt dat op het experimenteerbedrijf Cazes, vijftien kilometer van de wijngaard.

In 2012 volgen we op driekwart hectare Merlot alweer voor het derde jaar de regels van de biologische wijnbouw. Dat betekent flink schoffelen in plaats van chemische onkruidbestrijdingsmiddelen gebruiken op een perceel ter grootte van een flink voetbalveld. Het betekent ook aloude middelen als zwavel en kopersulfaat inzetten tegen de echte meeldauw en de valse meeldauw, als schimmelbroers de twee grootste vijanden van de wijnboer.

Twee keer lukte het op het laatste moment niet om onze ‘biowijn’ op fles te zetten. In 2010 werden de druiven afgekeurd wegens droogtestress, in 2011 kreeg de op grootschaligheid ingestelde cave onze proef met kleine tonnetjes niet rond.

Experimenteerboerderij

Dit jaar wilden we op voorhand zekerheid. Zowel onze toegewijde regisseur Pascal als de nieuwe directeur van de cave kwamen daarop met dezelfde optie.

De cave heeft, samen met een andere grootschalige cave uit de streek, bijna de helft van de aandelen in experimenteerboerderij Domaine de Cazes. Daar beproeft een team al jaren gewaagde rassen zoals onder meer Pinot Noir (oorspronkelijk Bourgogne) en Gewürztraminer (Elzas). Ze experimenteren met alternatieve snoeiwijzen (waaronder met de machine) en grondbewerking. En nu dus hopelijk ook de biologische Merlot van Les Hollandais.

Voor het team van Bellevue is dit voorlopig heel goede nieuws reden om een tandje bij te zetten op het biologische veld, tegenover het huis. Dat betekent om te beginnen: extra schoffelen (zie foto's vóór en ná de behandeling door Ief en equipes).

Het betekent ook: ongewenste takken weghalen, straks strenger selecteren op de rijpende trossen en niet schromen er een aantal weg te halen (vendange verte) om de ontwikkeling van de uitverkoren druiven te stimuleren. En natuurlijk, het klapstuk van de romantiek: oogst met de hand!

Wordt vervolgd!

Orchideeënpracht

Een schitterend kalkrijk graslandje in een idyllisch hoekje naast een wijnperceel toont in het begin van de zomer schitterende orchideeën, waaronder behoorlijk zeldzame, zoals de Bokkenorchis. Maar ook de Gewone orchis, het Hondskruid en de Lange tongorchis turven we met tientallen tegelijk.

In januari 2009 werd het domein van Bellevue uitgebreid met een halve hectare wijn, een halve hectare graanveld en een halve hectare bos. Op advies van bioloog Nico Jonker maaiden we aan de rand van dat bos een hooggelegen verwilderd struweel met eikjes en bramen met de grond gelijk. Het eerste jaar maaiden we met de bosmaaier en voerden het spul af, het tweede en derde jaar ging Pascal er met een zware maaimachine overheen.

Bokken

En kom nu eens kijken. Op een paar fraaie dagen begin juni zien we vijf verschillende soorten orchideeën, waaronder de zeldzame Bokkenorchis, waarvan we zeker acht exemplaren tellen. De naar dieren - vooruit, bokken - ruikende groenwitte bloemen hebben een als een serpentine gekrulde lip die aubergine kleurt. Een schitterend ding, vijftig centimeter lang en hoger.

Van het Hondskruid met zijn felle paarse kegel zien we zelfs tientallen. Intrigerend is ook de Lange tongorchis, met bordeauxrode lippen, die hun tong lijken uit te steken. "Zie je dat, tijdens dit buitje schuilen er bijen in de bloemen," constateert ecoloog Gerda Lenselink van Deltares. Op een regenachtige zondag inventariseert ze met engelengeduld de rijke flora van Bellevue.

Kuifjes

Maar dat is nog niet alles. In het hoog gelegen, wat zandige veld van amper twintig bij twintig meter ontwaren we Bitterling met grappige als zadels gevouwen blaadjes. We zien Bergandoorn met tweezijdig symmetrische blaadjes en witgele bloemen. Er is Viltig duizendblad met schitterend geveerde viltige blaadjes en schermvormige bloemen. Ook apart is de fraai gevormde Bremraap, die parasiteert op Duizendblad. En dan is er de Kuifhyacint die in kegelvormige paarse losse trossen, ja, kuifjes, groeit.

Tussen de orchideeën schieten nog altijd eikjes op en geven bramen de hoop nog niet op. Eind juli gaat de bosmaaier er weer doorheen en voeren we het maaisel af. Want maaien loont, zeggen de biologen.