Sinds drie jaar is er sprake van een bijzondere kringloop op domaine de Bellevue. Elk jaar sneuvelen circa honderd acaciapaaltjes van de zesduizend palen die samen met de 128 kilometer ijzerdraad de pallisage vormen waaraan de 34 duizend wijnplanten zich kunnen vastgrijpen.
Acaciahout is een inheemse houtsoort. Zó hard dat het als Europees tropisch hardhout wordt geboekstaafd. Niettemin rotten de punten aan onze palen door het stijgen en dalen van het grondwater. Ook rijdt regelmatig een tractor een paal omver of geeft de snoeiharde wind een zwabberend exemplaar de genadeslag.
Sinds drie jaar kappen de houthakkers Patrick, Alain en Christian enkele zware acaciabomen op de noordhellingen van onze bossen. Ze kijken goed waar het ondoordringbare bos uitdunning nodig heeft. Hout van noordhellingen is zeer langzaam gegroeid en dus nog harder. Ze zagen de stammen op twee meter en kloven het hout vervolgens met veel macht (zie filmpje).
Het trio houdt zelf ook wat hout over en ze krijgen bovendien de kapotte maar kurkdroge paaltjes mee voor hun houtkachels. Bos blij, wijngaard blij en houtkachel blij. Dit jaar kregen wij echter ook een houtkachel, dus moeten we nu voor alternatieve compensatie zorgen.

Het aantal slijterijen dat Bellevue-wijn in het assortiment opneemt groeit gestaag.
Hij, of vooral zij, schijnt vreselijk te stinken: de Upupa epops, ofwel de hop.
Terwijl in Nederland iedereen in het oranje loopt, houden wij ons op Koninginnedag bij de Cave de Malepère bezig met rood. De rode Bellevuewijn 2008 wel te verstaan.
Terwijl de trotse eigenaars van Bellevue al om half negen de eerste fles proefden met wijnmaker Laurent Duchêne, waren in en om de kleine ruimte in de camion een stuk of acht mannen in de weer om het project tot een goed einde te brengen. Na drie uur ratelen en rammelen is het karwei geklaard. De wijn van 2008 zit onder de (kunststof) kurk. Hij is voor honderd procent gemaakt van druiven van Domaine de Bellevue en heeft een zeer lichte filtering met foraminiferen (minuscule rivierdiertjes met een skelet van kiezel) ondergaan.
Het begint intussen een heuse traditie te worden. Gedurende drie weken rondom de krokusvakantie is het een drukte van belang op Bellevue. In wisselende ploegen helpt een twintigtal mensen mee om al het handmatige winterwerk voor elkaar te krijgen.
De wijngaard staat er keurig in het gelid bij en het wachten is op het begin van het groeiseizoen, waarbij de eerste sapstroom de planten uit de winterslaap zal doen ontwaken.
In het weekend van 25 en 26 januari raasde een ziedende storm over het zuidwesten van Frankrijk. In de omgeving van Bordeaux vielen daarbij dodelijke slachtoffers. Meer landinwaarts nam de storm in kracht af, maar ook in onze contreien was de overlast groot.
Alsof het allemaal nog niet groot genoeg is en we niet al genoeg werk hebben. Toch zetten we begin januari 2009 met zwier de handtekening onder het koopcontract voor een stuk grond van ruim anderhalve hectare.
Het ging ons niet om de Eric’s wijnveld, maar om het graanveldje dat als een missend puzzelstukje tussen onze biologische graanakkers ligt. Toen we hoorden dat Eric zijn piepkleine stukje wijngaard wilde uitbreiden op dat graanveldje, zijn we in actie gekomen. De bestrijdingsmiddelen die op zijn wijnveld worden toegepast, zouden onze biologische granen kunnen schaden.
Slijterij Van Pernis in Arnhem