Haast geruisloos schepte een ploeg de stronken omhoog, waarna ze via een soort kettingband uit de grond werden gerukt. Erna mochten wij door de rijen lopen om de stronken in de middenpaden te gooien. Uiteindelijk belandden ze op een hoop onderaan het steile veld.
Als ze deze zomer mooi drogen, hebben we rond de jaarwisseling weer een mooi vuur.
Toch stemt het treurig afscheid te nemen van dit nog maar twintig jaar oude, niet zieke veld. We gaan nadenken over een mooie natuurbestemming van dit romantische perceel.
