Verwilderde moestuin aangepakt

Pal bij de oprit van Bellevue verraden de bomen dat hier ooit een stukje land zorgvuldig in cultuur is gebracht. Er staan enkele grote pruimenbomen, twee vijgenbomen, twee notenbomen en een enorme laurierstruik. Maar het perceel was de afgelopen decennia verworden tot een ondoordringbare bende van bramen, opgeschoten pruimenboompjes, laurier, sleedoorn en wat zielige eikjes.

Tot vandaag. Met pikhouweel en motorkettingzaag hebben we structuur aangebracht in het verwilderde overhoekje bij de ingang. Ruige pruimenbomen zien er plotseling weer uit als een echte boom. Een schitterende steeneik is drie zijtakken kwijt die pal over de grond groeiden. Tientallen zaailingen van het voortwoekerende laurier liggen op een hoop.

Voor het eerst sinds zeker veertig jaar is er weer eens getuinierd op deze plek. Het moet ooit een moestuin zijn geweest, want we stuitten op een klein tuinhuisje, vermoedelijk voor de opslag van tuingereedschap. Ook hebben we een betonnen waterbak vrijgehakt. Het is nog niet af, maar Bellevue is weer een parkachtig hoekje rijker.

Bellevue-equipes oogsten opnieuw bewondering

“Bellevue, c’est une usine”, zegt regisseur Pascal met ontzag. Inderdaad, het lijkt wel een fabriek waarin goed georganiseerde teams ons in ruim twee weken van al het winterwerk af helpen. Sommigen komen al vijf jaar en zijn intussen haast net zo ervaren als wij.

Drie klussen staan centraal. Allereerst moeten de gesnoeide takken uit de draden worden getrokken, de ramasse. Deze winter snoeiden wij zelf bijna vier hectare van de wijngaard. Professional Abdel nam de andere helft voor zijn rekening. De takken worden netjes in de middenpaden gelegd om te worden verhakseld.

Vervolgens repareren we gebroken ijzerdraad, vervangen verdwenen of kromgereden spijkers en zetten nieuwe acaciapalen op de plaats van gebroken exemplaren. Dit jaar vervingen we meer dan 150 palen. Als altijd worden ze in ons eigen bos gehakt en gekloofd door Patrick en Christian uit het dorp. Daarna brengen we de draden op spanning.

Tenslotte ontfermt gewoontegetrouw vooral de Nijmeegse brigade zich over de zogeheten attache. Dit jaar voorzien van zelfgemaakte ‘attache-tasjes’ binden de dames de overgebleven loot op de strak gespannen ijzerdraad.

Deze winter geldt als droog en warm. Begin februari liepen de mensen in het dorp bij achttien graden in een T-shirt door de wijngaarden. Regenen doet het nauwelijks. Maar uitgerekend toen de Nederlandse equipes in de krokusperiode aantraden, ging het regenen, hagelen en hard waaien. Vooral de attache-ploeg moest werken onder zware omstandigheden.

“Maar we zijn geen watjes”, klonk het op het veld. We hielden zelfs tijd over om een buurman te helpen met de attache. Ook verrichtten we extra werk op Bellevue. Dit jaar is de Cot (Malbec) voorzien van een extra ijzerdraad en een nieuw opbindsysteem. Daarmee wordt dit ras, net als eerder de Chardonnay, minder kwetsbaar voor de harde voorjaarswind die de piepjonge uitlopers kan breken.

Dus, daar komt-i weer, Bellevue dankt Gerrit, Afke, Joris, Elly, Lin, Jan, Nardy, Diny, Sonja, Joke, Agnes, Henk en Marwien voor de vele handen uit de mouwen.

Snoeien op dubbele baguette

Dit voorjaar hebben we voor het eerst de Chardonnay op twee loten geknipt. Op andere percelen, zoals met de bio-Merlot, deden we dat al langer.

Het idee erachter is dat de liaanachtige wijnplant minder energie moet stoppen in het maken van uitlopers aan de uiteinden. We dwingen de plant zich te concentreren op het centrum, waar straks de druiventrossen komen te hangen.

Daarnaast wordt met een dubbele loot (‘baguette’, zoals ze in Zuid-Frankrijk zeggen) het houvast van de ijzerdraad beter benut.

De draad geeft de plant steun in weer en wind. De plant staat beter in balans doordat hij van twee kanten steun krijgt.
 

Nieuwigheidje
 
Een ander nieuwigheidje is dat de gesnoeide takken die door vrienden uit Nederland met kracht uit de draden zijn getrokken (ramasse) dit jaar iets groffer zijn verhakseld. Deze versnipperde takjes breken langzaam af en voorzien de toplaag van de wijngaard van vers organisch materiaal, zeg maar gft-compost.

Door de snippers groter te maken, ontstaat vooral tussen de planten een strooisellaag van oude takjes. Als het hard regent, slaat de grond minder snel dicht en blijft de aarde direct boven het wortelstelsel beter ademen.

Bellevue Chardonnay opnieuw naar Parijs!

En alweer wordt de witte wijn van Bellevue ingestuurd naar het prestigieuze wijnconcours van Parijs. Eind februari 2011 dingen honderden wijnen in verschillende categorieën naar goud, zilver en brons. Na de Bellevue Chardonnay 2009 (kerst 2010 al volkomen uitverkocht!) maakt ook zijn opvolger de reis naar de hoofdstad.

“Jullie nieuwe Chardonnay is vol en aromatisch. Naar mijn mening is hij zelfs beter dan de 2009,” zegt wijnmaker Laurent Duchêne van de cave, als we komen proeven. De wijn is gezien de geringe omvang van ons chardonnayveld (3/4 ha) gemengd met de druiven van een andere boer, die vier kilometer verderop boert op ongeveer dezelfde hoogte als wij (300 meter). Laurent geeft ons een aantal proefflessen mee, ongefilterd en rechtstreeks uit het vat getapt (brut cuve).

Dus worden de feestdagen op Bellevue extra feestelijk met het proeven van de nieuwe wijn, nog troebel door de zwevende, uitgewerkte gistcellen. Een greep uit onze eigen waarnemingen, tot nog toe: aroma’s van peer, meloen, bloemen, citrus. Iemand waande zich op een alpenweitje. In de smaak proefden we pompelmoes, tonic, toast/geroosterd brood, ananas, mango.

Ook de rode wijn ontwikkelt zich mooi op het vat. De nieuwe rode wijn is een assemblage van 75 procent Merlot en 25 procent Cabernet Franc. Anders dan de jaargangen 2008 en 2009 mankeert de wijn Malbec. Die was door de droogte te slecht bevonden voor een plaatsje in de Bellevue-cuve. De wijn is redelijk mooi geconcentreerd en heeft impressies van vooral kersen (morellen) en rijp fruit.

Wordt vervolgd!

Entreebord voor ‘Domaine de Bellevue’

Hij kon er maar geen genoeg van krijgen.

Een bewoner van Huize Henricus, die in december meewerkte aan de wijnkistjes voor Bellevue vond een oude steigerplank en schilderde daarop het bekende logo dat onder meer ook deze website siert.

De entree van het huis is nu verfraaid met het mooie bord.

Bio-Merlot Bellevue gesnoeid

Dat de ‘biologische’ Merlot-druiven eind september door de droogte te slecht waren om er wijn van te maken, is geen reden om niet onverdroten door te gaan met het vertroetelen van ons bio-veld (in transitie).

Al vijf jaar snoeien we deze ranken zelf. Sinds twee jaar snoeien we op een dubbele, korte baguette, waarbij elke plant niet één nieuwe loot krijgt, maar twee.

Het idee is dat stevigheid en houvast van ijzerdraad en pallissage beter worden benut. Ook komen de trossen meer in het centrum van de plant te hangen, wat tot geconcentreerder fruit moet leiden.

De snoei is wel wat meer werk. Het vastmaken van deze loten is zelfs dubbel werk. De klus hebben we met hulp van Rita en Dorien evengoed begin januari al geklaard. De bio-merlot is gereed voor het nieuwe groeiseizoen.

Waterput mogelijk bruikbaar voor bevloeiing

Bij de ingang van de wijngaard staan twee kleine betonnen huisjes. In het ene zagen we al in 2004 een onttakelde motor en een buis. Het andere, lagere gebouwtje was voorzien van een stevig hangslot. Zeven jaar lang lieten we dat slot ongemoeid. Tot de zomer van 2010.

Toen braken we het bouwsel open en zagen een tot de rand gevulde waterput. Twee wijnabonnees die op bezoek waren en duiken als hobby hebben, lieten hun duikhorloge aan een touw naar beneden zakken. Vijf en een kwart meter diep is het waterreservoir. Gezien de omtrek van de put zit er een slordige 15.000 liter water in.

Gesprekken met vroegere bewoner Patrick Quiles van Bellevue maakten duidelijk dat de put tot in de jaren zeventig werd gebruikt voor bevloeiing. “En we dronken ook van dit water. Het was van goede kwaliteit”, zei Quiles. Het karkas van de motor in het andere gebouwtje bleek het restant van een pomp die het water naar het huis honderd meter verderop pompte. Daar bevond zich ook een reservoir. “Ergens moeten de leidingen nog liggen”, zegt Quiles monter.

Maar ja, wat zegt zo’n volle put die veertig jaar niet is gebruikt? Rond Nieuwjaar 2011 pompte regisseur Pascal de put daarom leeg met een mobiele machine. Na enkele opstartproblemen klatert het water in de sloot langs de weg. En wat bleek? Binnen 24 uur was de waterspiegel weer twee meter hoog, 48 uur later was het peil tot drie meter en 72 uur later zelfs bijna vier meter gestegen! En dat in een winter die (tot nog toe) allesbehalve nat is te noemen.

We weten nog niet of we het gaan doen, maar we kunnen in elk geval nadenken over irrigatie. Vanwege de aanhoudende droge zomers hebben bepaalde percelen van de Bellevue-wijngaard steeds meer te kampen met droogtestress. De Franse wetgeving verbiedt niet langer de bekende druppelirrigatie, die vooral in ‘nieuwe wijnlanden’ als Australië en Amerika opgang doet.

De vondst van een functionerende puit is hoe dan ook spectaculair nieuws. De beschikbaarheid van goed water wordt steeds belangrijker in de Mediterrannee. Over een paar maanden zullen we de put nogmaals leegpompen om te kijken hoe snel het reservoir zich onder zomerse omstandigheden vult.

Bellevue-wijn als kerstpakket in ‘Henri-kistje’

In december 2010 ontvingen tweehonderd huisartsen, fysiotherapeuten en andere paramedici die eerste-lijns zorg verrichten in Amsterdam een bijzonder kistje. Niet alleen vanwege de fles Bellevue Rouge 2009 en de fles Bellevue Chardonnay 2009 die erin zaten, maar vooral ook door het kistje zelf.

De kistjes waren gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking en autistische stoornis die wonen en werken op Huize Henricus, een zorgonderneming in een verbouwd klooster in het Drentse Emmer-Compascuum. Met grote toewijding, en onder leiding van een professional, zaagden en schuurden ze oude vloerdelen om hout te verzamelen. De deksel van het kerstpakket kreeg een heus Bellevue-logo.

De 'huize Henri-kistjes' zoals we ze noemen, vonden gretig aftrek.

Toch geen bio-Merlot in 2010

Het kan ook niet alleen maar een goed-nieuws-show zijn.

Dit jaar hebben we keihard op biologische wijze gewerkt op een perceel van 0,7 hectare Merlotdruiven. Tot half september leek het erop dat de oogst van 2010 naast de intussen bekende rouge en witte Chardonnay een derde fles van eigen gaard zou opleveren. We stonden klaar om de mooiste druiven van dit veld met de hand te oogsten. We zagen het al voor ons, de sticker met ‘vendage à la main’.

De extreme droogte gooide roet in het eten. “In de weken voor de oogst is het laatste stukje van de rijping geblokkeerd geraakt door droogtestress”, verklaart wijnmaker Laurent. “Het zou een teleurstelling voor jullie afnemers in Holland worden als je ze volgend jaar deze wijn aanbiedt.”

Daarnaast is dit jaar sprake geweest van een onregelmatige bloei, mogelijk door de late nachtvorst in de mei. Juist Merlot is daar gevoelig voor. In plaats van de gebruikelijke bloei van tien dagen waarin de piepkleine bloemen worden bevrucht, duurde de bloei dit jaar ruim drie weken. “Daardoor hangen er soms aan een plant zowel superrijpe als nog volkomen onrijpe druiventrossen”, voegt regisseur Pascal toe. “En het vervelende is dat je als plukker het verschil niet kunt zien.”

Want het was de bedoeling dat we onze biologische druiven met de hand zouden oogsten en de mooiste trossen zouden selecteren. Laurent was bereid om bij wijze van experiment een beperkte hoeveelheid ‘bio-Merlot’ op fles te zetten.
Dat is dus niet doorgegaan. Jammer, jammer! Het biologische werk is echter niets voor niets en we gaan gewoon door. Volgend jaar beter.

Ook de Cot (Malbec) is om vergelijkbare redenen te slecht bevonden om in de cuve rode wijn te worden opgenomen. De rouge Bellevue 2010 zal daarom uit 75 procent Merlot en 25 procent Cabernet franc bestaan. Daarvoor zijn de beste, minst droge percelen geselecteerd.

Tenslotte is er ook nog goed nieuws. De oogst van de Chardonnay was “formidable”, “magnifique”, “super”, zowel kwantitatief als vooral kwalitatief, zegt de toch altijd kritische Pascal. De eerste proefnotities van de nieuwe witte wijn (1/3 Bellevue, 2/3 buurman) zijn veelbelovend, meldt Laurent. “En ook de nieuwe rode wijn, die net de malolactische gisting achter de rug heeft, is ‘prometteur’.”

120 bezoekers op najaarsproeverij

Alweer voor de zevende keer vond in de vertrouwde houtwerkplaats van Cambium Meubels de Bellevueproeverij plaats.

Ruim 120 mensen hoorden in woord en beeld het verslag van een jaar boeren in de Malepère. Een bewogen jaar dat werd gekenmerkt door nachtvorst en sneeuw begin mei en extreme droogte in augustus en september. Toch is de wijngaard helemaal op orde. Als wellicht in de toekomst de waterput op het domein voldoende potentie heeft en in ere wordt hersteld, kunnen we voorzichtig aan irrigatie van al te dorstige planten denken.
Hoogtepunt van de proeverij is dat de trouwe abonneehouders voor het eerst de witte Bellevue-wijn konden proeven. De wijn, gemaakt van het perceel van driekwart hectare Chardonnay-druiven, dong eerder dit jaar mee naar de medailles van het concours in Parijs. De wijn kenmerkt zich door mooie frisse zuren. Op de proeverij was er veel bijval voor de nieuwe wijn en menigeen keerde huiswaarts met een extra doosje.
Nieuwe abonnees zijn nog steeds welkom. Ken je iemand die mogelijk is geïnteresseerd, wijs hem of haar op de mogelijkheid toe te treden tot de ‘Bellevue-familie’. In de wijnpakketten zitten flyers om door te geven.