Hij, of vooral zij, schijnt vreselijk te stinken: de Upupa epops, ofwel de hop.
Een vogel met een karakteristieke kuif die we op deze morgen in mei vanuit ons slaapkamerraam, op het schuurtje van de buren zien zitten. Zacht oranje met wit en zwart en een karakteristieke snavel waarmee het diertje insecten pikt. Een vrouwtje en een mannetje houden elkaar nauwlettend in de gaten.
De vogels zijn vrij zeldzaam en wij hebben het geluk ze op Domaine de Bellevue te mogen begroeten - wijngaarden schijnen tot hun favoriete biotoop te behoren. Gehoord hebben we ze niet - ze maken een opvallend hoepoepoep-geluid - en gelukkig hebben we ze ook niet geroken - ze schijnen hun nest mateloos te bevuilen en het vrouwtje en de jongen hebben een stinkklier waarmee ze belagers beschieten. De site van het tijdschrift bevat een aardig stukje vol (akelige) wetenswaardigheden en de roep van de hop.
Gisteren hadden we ook al geluk. Terwijl we ‘s ochtends in de cabernet franc Boulbenne de draden naar beneden brachten, werden we opgeschrikt door twee herten. Waarschijnlijk zal het omgekeerde het geval zijn geweest. Tot onze stomme verbazing renden de dieren niet parallel aan de rijen druivenplanten en draden, maar ze gingen er dwars doorheen.
We wisten niet wat we zagen, ze sprongen er niet overheen maar wurmden zich met hoge snelheid tussen de planten en de draden, die in drie rijen boven elkaar zijn aangebracht, door. Ondanks hun geweien bleven ze niet hangen en waren zo vertrokken. Hoe ze de smalle draden zo goed konden zien en op volle snelheid ontwijken, was ons een raadsel. Radar, is waarschijnlijk het antwoord.
Terwijl in Nederland iedereen in het oranje loopt, houden wij ons op Koninginnedag bij de Cave de Malepère bezig met rood. De rode Bellevuewijn 2008 wel te verstaan.
Terwijl de trotse eigenaars van Bellevue al om half negen de eerste fles proefden met wijnmaker Laurent Duchêne, waren in en om de kleine ruimte in de camion een stuk of acht mannen in de weer om het project tot een goed einde te brengen. Na drie uur ratelen en rammelen is het karwei geklaard. De wijn van 2008 zit onder de (kunststof) kurk. Hij is voor honderd procent gemaakt van druiven van Domaine de Bellevue en heeft een zeer lichte filtering met foraminiferen (minuscule rivierdiertjes met een skelet van kiezel) ondergaan.
Het begint intussen een heuse traditie te worden. Gedurende drie weken rondom de krokusvakantie is het een drukte van belang op Bellevue. In wisselende ploegen helpt een twintigtal mensen mee om al het handmatige winterwerk voor elkaar te krijgen.
De wijngaard staat er keurig in het gelid bij en het wachten is op het begin van het groeiseizoen, waarbij de eerste sapstroom de planten uit de winterslaap zal doen ontwaken.
In het weekend van 25 en 26 januari raasde een ziedende storm over het zuidwesten van Frankrijk. In de omgeving van Bordeaux vielen daarbij dodelijke slachtoffers. Meer landinwaarts nam de storm in kracht af, maar ook in onze contreien was de overlast groot.
Alsof het allemaal nog niet groot genoeg is en we niet al genoeg werk hebben. Toch zetten we begin januari 2009 met zwier de handtekening onder het koopcontract voor een stuk grond van ruim anderhalve hectare.
Het ging ons niet om de Eric’s wijnveld, maar om het graanveldje dat als een missend puzzelstukje tussen onze biologische graanakkers ligt. Toen we hoorden dat Eric zijn piepkleine stukje wijngaard wilde uitbreiden op dat graanveldje, zijn we in actie gekomen. De bestrijdingsmiddelen die op zijn wijnveld worden toegepast, zouden onze biologische granen kunnen schaden.
Slijterij Van Pernis in Arnhem

