28 februari 2013

Ook de wijngaard is voorjaarklaar

Onder zware personele omstandigheden (twee flink geblesseerde wijngaardeigenaars) en soms heftige weersomstandigheden, is de wijngaard niettemin weer helemaal aan kant. Laat het voorjaar nu maar komen.

Hartverwarmend is de steun van bekende en onbekende vrienden die zich gedurende een weekje helemaal het schompes komen werken op de wijngaard. Het werk is voor ons intussen steeds meer een routinematige klus. Het moet alleen wel even gebeuren. Dat gebeurt sinds jaar en dag with a little help from our friends.

En dit jaar al helemaal. Vanwege ziekte en blessures kregen we nog nooit zoveel aanmeldingen en werkten we in de negenjarige geschiedenis van Bellevue nog nooit met zulke grote teams. Het record: één dag stonden we met dertien mensen tegelijk in het veld.

Dat mikken op de macht van het getal heeft natuurlijk het voordeel van de vele handen die het werk licht maken. Maar het weer moet wel meewerken. Met het eerste team liet de meteo van de wijngaard zich van zijn beste zijde zien. Onder fijne, haast lente-achtige omstandigheden stortten de mensen zich op de takken en draden op de 32 duizend planten op de acht hectare grote wijngaard.

We trokken alle, dit jaar voornamelijk door Abdel gesnoeide takken, met kracht uit de draden (de befaamde rammasse). Draden en palen die kapot bleken, vervingen we door nieuw materiaal, net als de mankerende spijkers. En we bonden de overgebleven loot die dit jaar de nieuwe vruchten gaat dragen, vast aan de draad (attache).

Alsof ze een wintersportvakantie achter de rug hadden, ging het eerste team haast bruin gebrand het vliegtuig in. En toen sloeg het weer om. Het tweede team kwam later die dag met een sneeuwjacht aan. De volgende dag lag er een dik pak sneeuw. Uit arrenmoede begonnen we daarom maar draden naar beneden te brengen, een karweitje dat eigenlijk tot het laatste klusje van het voorjaar behoort. Maar dit tweede team toonde grote veerkracht en inzet. Want in de wind- en sneeuwluwe stukjes van de gaard, maakten de acht mesdames evengoed een begin met de attache. En toen twee dagen later de temperaturen fors omhoog gingen, en de sneeuw snel verdween, ging de turbo er op en werd de opgelopen achterstand op het schema, snel goed gemaakt. De dames noteerden lange werkdagen waarin met haar achten twee hectare per dag (1000 planten per persoon) attacheerden.

Grote klasse, Gerrit, Joris, Afke, Elly, Marc en Molly, Herbert, Annemiek en Floris, opgevolgd door Nardy, Diny, Joke, Agnes, Louise, Marlies en Lucy!

Frilles

'Frilles' heten ze, en vooral de wijnrassen Cot en Chardonnay produceren ze in alle maten en soorten, én in grote hoeveelheden.

De rassen zijn gevoelig voor wind, breken snel en ontwikkelen daarom een soort van grijpertjes, die zich op wonderlijke wijze vastklampen aan draad, spijkers enzovoorts. Het lijken wel stevige handjes die zich vastgrijpen en zo de weerstand tegen de wind te vergroten. De rammasseurs hebben er een zware kluif aan.

30 oktober 2012

Oogst 2012: Minder opbrengst, kwaliteit nog onduidelijk

"C’est une catastrophe”, zegt buurman Benoit, “bijna 30 procent minder oogst dan vorig jaar!"

Nu was 2011 voor bijna iedereen een recordjaar, maar ook vergeleken met een normaal jaar vallen de opbrengsten dit jaar fors lager uit, gemiddeld vijftien tot twintig procent minder. Dat geldt voor de streek, en volgens de voorlopige prognoses ook voor heel Zuid-Frankrijk.

Ook Bellevue vormt geen uitzondering op de tegenvallende oogst, al gaan wij altijd meer voor de kwaliteit. Daarover valt nog weinig te zeggen, al staat vast dat het suikergehalte – een maat voor onder meer het alcoholgehalte – goed is.

Over de oorzaken van dit moeilijke oogstjaar is weinig met zekerheid te zeggen. Waarschijnlijk is het een cocktail van factoren: koud als het warm moet zijn, hitte bij behoefte aan koelheid. Watertekort als het moet regenen en omgekeerd. Daardoor ontstond een onregelmatige bloei en vruchtzetting en ook verlies aan knoppen. De natte mei- en junimaand zorgde voor veel druk van schimmel. En vlak voor de oogst ontstond hier en daar rotting en grijze schimmel doordat de rupsen van het ‘ver de grappe’ vlindertje gaatjes boren in de superrijpe druiven.

Het eerder genoemde ‘annee difficille’ is tot en met de oogst helaas uitgekomen….We gaan de wijn, zowel de witte als de rode, zorgvuldig volgen in zijn ontwikkeling en proeven. De eerste monsters zijn gearriveerd, recht uit het vat, ongefilterd, en, de rode wijn, amper uitgegist. De witte wijn is zeer licht van kleur, geurt naar abrikoos en peer en is zeer droog. De rode wijn ruikt naar rijpe kersen en smaakt veelbelovend.

10 oktober 2012

Handpluk Biomerlot

Allez, hop, daar ging die dan! Drie keer is scheepsrecht! Twee jaar afgewezen en nu 2012, ligt de oogst van ons kleine perceel merlot in een cuve op een aparte proefboerderij!

Het had wel enige voeten in aarde. Eenmaal groen licht, mikten we op het laatste weekend van september of het eerste weekend van oktober. Het werd het laatste weekend van september, precies één week na de proeverij. Reden: de schimmels rukten in hoog tempo op.

Aanvankelijk waren we niet overtuigd, vooral omdat onze zorgvuldig geselecteerde equipe juist dat weekend flinke veren moesten laten – twee leden konden helemaal niet, twee andere konden slechts twee dagen. Maar eens temeer bleek dat je met een wijngaard nu eenmaal geen ‘date’ kunt maken. Als er schimmel dreigt, moet je er staan. Vooruit, een dag respijt gaat nog, maar een week is funest.

Goed gemutst en vol enthousiasme kwamen wij aan op zaterdagochtend. In de middag wilden we direct beginnen. Maar dat ging niet door. Amper aangekomen, begon het te regenen na weken van droogte. Het hield bijna 12 uur non-stop aan. 40 mm in 12 uur! Modder overal en vooral veel schimmel.

Met plakkende schoenen en laarzen oogstten we in ruim drie dagen 1650 kilogram superrijpe biomerlot. We verloren veel tijd doordat we al enigszins door schimmel aangetaste druiven uit de tros knipten. En dan hadden we nog geluk dat Pascal en zijn dochter Morgan alle kratjes per quad (iets tussen een brommer en auto in) distribueerden en zondag bovendien enkele uren mee-oogsten.

Echter, nous sommes super-content. De eerste bio—oogst is minder dan gedacht, maar zit mooi in het vat. We krijgen een slordige 1000 flessen biowijn, met biogisten en zeer laag sulfiet. Zeer interessant is dat bij wijze van experiment drie andere mini-cuves van 300 liter meedoen. Eentje met biogist, maar zonder sulfiet. Eentje met industriële gist en sulfiet en eentje…… zonder sulfiet en zonder toevoeging gist. Die moet het hebben van de natuurlijke (wilde) gisten op de druivenschillen: een complete loterij.

Per maatbeker proefden we al één uur na vergisting de eerste impressies van het grote vat met biogist. Aan de alcohol zal het niet liggen, want het suikergehalte benaderde bijna de 13 graden.

Allez, hop, als het goed is, hebben we in 2013 een derde fles Bellevue in de aanbieding!

A continuer!

30 september 2012

Negende najaarsproeverij in De Baarsjes

Sommige mensen kwamen alweer voor de negende keer, andere waren er voor het eerst. De grote proeverij werd als gebruikelijk door meer dan honderd mensen bezocht, ditmaal in zorgcentrum Cordaan, in het gloednieuwe gebouw De Wending in de Amsterdamse Baarsjesbuurt.

Op zondagmiddag 23 september vernemen de toehoorders dat het afgelopen wijnjaar ‘une annee difficille’ is geweest op onze wijngaard en ze zagen de bijbehorende, soms schrijnende, beelden.

‘Een moeilijk jaar’, vanwege de grote en abrupte wisselingen tussen droogte en vocht en snelle veranderingen tussen hoge en lage temperaturen. Wanneer die veranderingen op het verkeerde moment vallen, ontstaan problemen met de vruchtzetting van de trosjes en ontstaan schimmelaanvallen van meeldauw.

We hebben er alles aan gedaan om de plaaggeesten van de wijngaard tegen te werken. Vast staat in elk geval dat de oogst behoorlijk lager zal uitvallen. Volgend jaar zullen we zien hoe de smaak uitvalt.

Op deze proeverij werd zowel de eerder dit jaar gelanceerde witte wijn als de nieuwe rode wijn van jaargang 2011, geurig en fruitig, in elk geval met smaak geproefd. Tussen de power-point vertoningen door was het als vanouds een geanimeerd geroezemoes tussen de vele bekenden en onbekenden. Verschillende mensen namen naast hun twee dozen die horen bij het wijnpakket, nog een extra doos mee naar huis.

.

04 september 2012

In memoriam: Lin Tabak

Na een ziekbed van een half jaar is op 27 augustus Lin Tabak overleden. Ze is slechts 59 jaar geworden.

Lin maakte jaren achtereen deel uit van de befaamde ‘krokusequipes’, die in het voorjaar een week op Bellevue werken. Lin legde zich toe op de ramasse, het met behoorlijke kracht taaie, gesnoeide takken uit de ijzerdraden trekken.

De meeste mensen doen dit zware werk in teamverband, ook om af en toe de rug te strekken, maar Lin werkte graag in haar eentje, aan de andere kant van het veld. Bijna altijd gekleed in het zwart leverde ze haar gevecht met de takken, in haar eigen dynamiek, met katachtige bewegingen.

Vaak werkte Lin nog door op het veld tot het al donker was en de meeste andere leden van de equipe al met een biertje voor de houtkachel zaten. Van Lin’s tomeloze energie hebben we dankbaar gebruik gemaakt.

De krokusequipe van Lin at steevast éénmaal in een restaurant in Carcassonne. Daar gingen we dan met één auto en één taxi naar toe, maar Lin ging hollend. Veertien kilometer in het donker, in het zwart gekleed. In het restaurant omkleden op het toilet en dan aanschuiven.

Tijdens die werkweken wordt er ’s avonds veel gediscussieerd over politiek, over de zorg, het milieu, noem maar op. Lin nam er gretig aan deel en ging daarna, niet zelden tot diep in de nacht, door om een artikel af te maken. Dat was Lin ten voeten uit: tegendraads, sociaal, eigenwijs, energiek, in een volstrekt eigen ritme.

Wij vinden het ongelofelijk en onvoorstelbaar dat ze er niet meer is. De ramasse op Bellevue zal nooit meer hetzelfde zijn.

Het Bellevue-team: Marijke, Maarten, Ief en René.

20 juli 2012

Oehoe!

Al een jaar horen we niet ver van ons huis op Domaine de Bellevue af en toe in de late namiddag een doordringend ‘oe-hoe’, ‘oe-hoe’.

En half mei, toen we na weken van afwezigheid weer terugkeerden, landde in het schemerdonker een enorme vogel in de top van een van de cipressen rondom het huis. Lome vleugelslag, groot bruin buizerdachtig dier, de top van de boom boog helemaal door. Even later weer ‘oehoe, oehoe’. Als leken op roofvogelgebied durfden echter niet met zekerheid te zeggen dat een van de grootste uilen ter wereld (70 centimeter groot, spanwijdte tot 1,90 meter) al enige tijd op ons terrein domicilie heeft gekozen.

Nu wel. Want het huis naast ons is sinds een maand bewoond door David en zijn gezin. David is ecologisch adviseur en gespecialiseerd in bijen en andere vliesvleugeligen. Maar hij is ook een enthousiast vogelaar. De bevestiging van de oehoe, met zijn eigenwijze oren van ‘meneer de uil van de fabeltjeskrant’ is zonder twijfel het grootste natuurmoment van deze zomer. Intussen is ook een veer van de Oehoe gevonden. Die pronkt als een trofee in huis.

David vertelt intussen voor het gemak ook dat er regelmatig een Dwergadelaar (zie foto) overvliegt. Bij de koude noordwestelijke Tramontana-wind passeert ook een Vale gier afkomstig uit de Montagnes Noires, dertig kilometer noordwaarts van Bellevue.

En waar wij het tot nog toe hielden op Buizerds en Zwarte wouwen, meldt de nieuwe buurman dat er ook een Grauwe kiekendief op het terrein zit, Sperwers en een Wespendief, stuk voor stuk grote roofvogels. We zagen wel regelmatig grotere biddende valken, maar dat blijken nu twee soorten; de Torenvalk en de Boomvalk.

Alsof het nog niet genoeg is, toont David zijn veldcamera die met een bewegingssensor foto’s maakt. Het is hem vooral om de insecten te doen, maar een van de eerste foto’s toont een jong damhertje, dat op een paar meter afstand lief in de camera kijkt (zie foto).

‘s Avonds mailt de buurman zijn eerste inventarisatielijsten van Bellevue. ‘A continuer’ staat er onderaan de indrukwekkende rij namen.

19 juli 2012

Luxe wijnglazen van Bellevue

2012 kende een bijzondere primeur: wie wil kan de nieuwe Bellevue Chardonnay en Bellevue Rouge proeven in een bijzondere set van 6 wijnglazen waarin, heel subtiel, het logo van Domaine de Bellevue is gegraveerd.

Het logo bevat, zoals bekend, een gestileerde weergave van de landerijen behorende bij Domaine de Bellevue.

De nieuwe glazen voldoen aan alle eisen van L'Institut national de l'origine et de la qualité (INAO), het Franse kwaliteitsorgaan dat de officiële wijnkeurmerken toekent.

Het mooie kristalglas (let op de volle klank bij het toosten!) en de taps toelopende vorm laten de geur en smaak van elke wijn optimaal tot hun recht komen.

Cadeau

Wijnabonnees die dit jaar via info@domaine-de-bellevue.nl een nieuwe abonnee aanbrengen, krijgen als blijk van waardering geheel gratis een set van zes van deze prachtige glazen cadeau.

Voor andere liefhebbers zijn de glazensets verkrijgbaar voor de alleszins schappelijke prijs van 25 euro per doosje.

18 juli 2012

Meeldauwaanval in de Chardonnay

Dachten we de zaak onder controle te hebben, blijkt onze geliefde Chardonnay een heus meeldauw-alert te ondergaan. Alle hens aan dek! “Dit heb ik nog nooit gezien.”

Op zaterdag 14 juli horen we in de namiddag een auto het erf op draaien. We zijn aan het werk in het bioMerlot-veld, maar gaan toch even kijken. Staat daar de familie van Pascal. Van Pascal geen spoor.

Even later klinkt een alarmerend “Yvonne, René, venez-ici!”, vanuit het naastgelegen Chardonnayveld. Pascal helemaal ontzet.

Rij voor rij loopt hij met grote passen langs de prachtige en strak opgebonden planten die al mooie druiventrossen vormen.

Bij nadere beschouwing blijkt een fors aantal aangetast door de oïdium.

“Dit heb ik nog nooit gezien”, zegt Pascal verschrikt. “Tot afgelopen donderdag leek alles onder controle. En moet je nu zien, hier, schimmel, hij keert gewoon terug op plekken waar hij totaal ingedroogd leek.”

Er zijn twee grote vijanden van een wijnboer, de schimmelbroertjes meeldauw (oïdium) en valse meeldauw (mildew). Oïdium kennen we ook in Nederland van de grijze waas over bijvoorbeeld rozenblaadjes.

Het wispelturige voorjaar met koude, natte periodes afgewisseld met warme, droge periodes werkt de ontwikkeling van de schimmels sterk in de hand. Het team onder leiding van Pascal volgt de weersverwachting secuur om efficiënt ingrijpen mogelijk te maken en zo gewetensvol mogelijk met de inzet van bestrijdingsmiddelen om te gaan.

Met Pascal overleggen we over een noodmaatregel.

“Maandagochtend kan ik met een extra behandeling de recente sporen van de schimmel proberen uit te drogen”, oppert Pascal. “Maar dat betekent dat jullie ook de westzijde van de planten deels moeten ontbladeren, zodat het middel de trossen goed kan bereiken.”

Eerder hadden we in juni al de oostzijde gedaan om ventilatie te bevorderen. De westzijde is risicovoller, omdat de druiven immers de komende twee maanden tot de oogst het risico lopen om schade van de zon op te lopen.

We nemen de gok. En dus staan we zondag de hele dag te ‘efeuilleren’, een spoor van blad achterlatend. En nu maar hopen dat de oidium-explosie tot stilstand is gekomen.

Mogelijk gaan we er eind augustus nog een keer doorheen. Alle definitief aangetaste trossen zullen we dan wegknippen. We willen geen muffe meeldauwsmaak in onze chardo!

15 juli 2012

Alweer balen!

De tweede snee luzerne levert, zoals voorspeld, half juli een forse hoeveelheid balen op.

Door al het vocht en de niet al te hoge temperaturen is de eiwitrijke klaver op sommige percelen bijna een meter hoog. De blauwe bloemen die talloze vlinders lokken, geven de velden een paarse gloed. Associaties met de lavendelproductie in de Provence komen op.

Als Thierry en zijn nieuwe rechterhand Geyetan op 11 juli komen maaien, overheerst in de wijngaard de geur van zoete kruidigheid die wordt verspreid door de verse gemaaide luzerne. Vooral in de ochtend is het aroma onmiskenbaar door de nog koele aarde.

Na een paar dagen drogen, liggen er net als in mei een dikke honderd balen, vrolijk verspreid op het land. Thierry en Geyetan hebben in de nacht toegeslagen.

“Het is beter om de balen in de nacht te maken”, zegt Thierry. “De hoge temperatuur overdag maakt dat de blaadjes loslaten van de stengels en dan hebben mijn dieren slechts taaie stengels te eten. In de nacht houdt het hooi zijn souplesse en krijg je prachtige kwaliteit balen”, verklaart de gepassioneerde veehouder.

Het koele, relatief natte voorjaar is goed nieuws voor de graanboeren, maar in de wijngaard hebben de wisselvallige weersomstandigheden meer problemen opgeleverd.

Dat is ook precies de strategie van veel boeren in de streek. Ze leggen niet alle eieren in één mandje maar combineren akkerbouw (meest wintertarwe en zonnebloemen) en wijnteelt te combineren.