Hulde voor vier ondersnoeiteams

Net als afgelopen jaren kregen we deze zomer weer enorm veel steun van trouwe vrijwilligersteams, die ons bijstonden in het jaarlijkse gevecht met oprukkend onkruid en met een overmaat aan takken die uit de wijnstronken ontspruiten.

Uitlopers uit de hoofdloot (baguette) en reserveloten (coursans) zijn welkom, maar kansloze takken aan de voet van de stam en de onderstam ('Amerikanen’) moeten elk jaar worden weggehaald. Omgekeerd zijn we juist blij met een gezonde tak ('opleider') uit zieke, aangereden of ogenschijnlijk dode planten. Die koesteren we en geven we een touwtje of clipje als extra houvast.

Als de tot 'opleiders' uitverkoren takken groter worden, stoppen we ze in een 'korset' van ijzerdraden. Ook die draden moeten op hun beurt uiteindelijk met clipjes worden vastgezet.

Blootvoets

De eerste jaren kwamen de vier eigenaren een weekje tijdens Hemelvaart en Pinksteren over voor dit werk, waardoor zich in de zomer vervelend veel achterstallig werk ophoopte.

Maar de laatste tien jaar helpen verschillende teams van vrienden en bekenden ons tussen half mei en eind juni de klus te klaren. Daardoor kunnen we beter plannen en de ijzerdraden op het juiste moment omhoogbrengen. Later in de zomer resteert dan nog een lichtere surveillance.

Weer of onweer, moordende hitte of pleurisbuien, altijd stonden de voorjaarsteams de afgelopen periode weer klaar. Dit jaar zal hen vooral de ondersnoei op blote voeten tijdens een driedaagse van hevige regenbuien bijblijven.

Het aanbrengen van meer dan drieduizend touwtjes in de nieuwe aanplant Chardonnay, cruciaal voor de jonge planten, bleek een onderschat werkje, dat Ief en René tien volle dagen kostte -- uren die ze niet konden meewerken met de teams.

Gezellig

Zoals altijd waren het gelukkig niet alleen productieve maar ook erg gezellige weken. Samen met onze teams aten we lekker veel buiten, soms zelfs ín de wijngaard, genoten we van onze nieuwe rosé, van fietsen en van wandelen. We maakten meer dan honderd potten jam, repareerden wc’s en maaiden het gras.

Enfin, bref, millefois merci aan Gerda, Ria, Bob en Nina; Crisow, Marijke, Juno, Mylène, Niels en Wieke; Marian, Fred, Caroline, Saskia, Barbara, Ans, Marina, Eline, Wenny en Jorie; Riet, Elly, Sonja en Gré.

Bellevue op prestigieuze design-beurs

‘Mag ik 4 doosjes met alle Bellevue-wijnen van jullie kopen?’, vraagt meubelmaakster Maartje van Deursen van Cambium Meubels.

Ze heeft een schitterende wijnkast ontworpen en gemaakt en gaat die tentoonstellen op de jaarlijkse vakbeurs Design District, begin juni in de Van Nelle-fabriek in Rotterdam.

Natuurlijk mogen de mooi ontworpen flessen van Bellevue in die tentoonstelling niet ontbreken.

Foto’s: Per Jansson

Nieuw 'Waterkant Alkmaar' schenkt Bellevue

Pal aan het Noordhollandsch Kanaal in Alkmaar staat een fraai leegstaand pand: het voormalig districtskantoor van Rijkswaterstaat.

Het heeft een mooi overstek en is goed onderhouden, maar wacht op termijn toch sloop.

Tot het zover is mag de Stichting Buro Permanent Tijdelijk het gebruiken voor doelen als expositieruimtes, ateliers, werkplaatsen en vergaderruimtes. Initiatiefnemers Niels en Harold willen invulling geven aan leegstand met kunst en cultuur en ondersteunende horeca en zo meerwaarde creëren voor buurten, wijken en steden.

De nieuwe Alkmaarse broedplaats, Waterkant Alkmaar gedoopt, ging eind maart open. Enkele kunstenaars werken en exposeren er, er is vergaderruimte en een oefenruimte voor muzikanten. Gasten kunnen aanleggen met een bootje.

Er is ook een ‘stadskantine’, een ruim restaurant waar eenvoudig en betaalbaar kan worden geluncht of gedineerd, bij mooi weer op een terras tot aan het water. Sinds deze week kan daarbij Bellevue Chardonnay, Bellevue Rosé of Bellevue Rouge worden gedronken.

‘Man, wat een lekkere rosé,’ zegt Harold. ‘En wat een leuk verhaal over jullie wijn’, zegt Niels (maar het verhaal van de Waterkant is natuurlijk minstens zo leuk).

Bellevue Rosé 2018 warm ontvangen

Op de gezellige voorjaarsproeverij was hij al the talk of the town bij abonnees, en ook van professionele zijde krijgen we inmiddels bijval voor ons nieuwe product: de Bellevue Rosé 2018.

Het is de eerste echte rosé van onze eigen Bellevue-velden; een assemblage van 50 procent Cot (Malbec) en 50 procent Cabernet Franc.

The Winespot in Amsterdam vindt het een welkome aanvulling op hun rosé-assortiment en zette de mooie fles met het mooie etiket in de etalage en de kast, met een fraaie aanbeveling (foto boven).

Ook Wijnspeciaalzaak Vleck gaat hem in Amsterdam en Utrecht in de schappen zetten, naast onze populaire Chardonnay.

De druiven lopen uit

Mei blijft één van de mooiste maanden op Domaine de Bellevue. Fris lentegroen, volop bloemen in en rond de wijngaard, en een vogelgezang van je welste.

De wijnplanten lopen uit, lichtgroene bladeren en kleine ‘trosjes’ die bijna in bloei staan. Het is de hoogste tijd om de draden omlaag te brengen, de middelste ijzerdraden halen we van hun spijker. Later zullen we ze weer op hun hoge stand zetten zodat zij dan de vele zijtakken vol blad en beginnende trossen omhoog houden.

In de Chardonnay en de Cot, de druivensoorten met het meest breekbare hout, hebben we ter ondersteuning van de takken nog een extra draad aangebracht met grote clips, de ecarteurs, die we nu openzetten zodat de draden uit elkaar gaan en de takken in vrijheid kunnen groeien.

Later zullen we de ecarteurs weer dichtklappen, opdat de draden de takken insluiten en ondersteunen.

Vol in de wind

Een klein ploegje (Joost en Marijke) loopt deze week vele kilometers over de bijna 7 hectare met ‘volwassen ’planten, over heuvelachtig terrein. Het is een lekker werkje langs alle planten van de gaard.

Af en toe maken we een baguette (de tak die de nieuwe trossen gaat dragen) vast wanneer die is losgeraakt of niet goed zit. Her en der zetten we een plant beter rechtop of slaan een haakje voor de draden in een paal.

We ervaren hoe op sommige plekken de planten vol in de wind staan, terwijl ze op andere plekken heel beschut groeien. In een week tijd zien we de bladeren uit de plant schieten, ook op plekken waar we ze liever niet hebben, aan de onderkant van het stammetje. Maar dat is een klus voor een volgende ploeg.

Never a dull moment…

Eerste snoei voor de jonge aanplant

Amper 9 maanden staan ze in de grond. Toch heeft de piepjonge aanplant van Chardonnay en Gewürztraminer in die korte tijd al enkele takjes geproduceerd.

Dit voorjaarsweekend was het zaak om van die takjes één te kiezen en die loot terug te snoeien ‘op vier of minder ogen’. De andere takjes worden helemaal weggeknipt. Het was een precies werkje waarvoor we een lang weekend met zijn vieren zijn overgekomen: drie wijngaardeigenaren en Sonja.

We lieten ons de nieuwe handeling eerst rustig uitleggen. Het bovenste oog, vertelde Abdel, vormt het aanhechtingspunt voor een touwtje dat we later dit voorjaar zullen bevestigen aan een van ijzerdraden. Het onderste oog is cruciaal: dat wordt uiteindelijk de stam waaruit de komende dertig jaar alle trossen witte druiven zullen ontspringen, en die de witte wijn van Bellevue kwalitatief en kwantitatief tot nog grotere hoogte zal moeten opstuwen. Dat onderste oog zal later dit voorjaar uitlopen en langs het touwtje strak en recht omhoog worden geleid.

Gatenboormachine

Zaterdag rosten we met zijn vieren en Abdel langs de 3100 planten. Ondanks de droogte van afgelopen winter is de bodem nog redelijk vochtig. Dat komt mooi uit, want dan hoeven we de 3100 planten niet één voor één te begieteren.

Aan het eind van de middag was er nog tijd over om de ruim tweehonderd plantjes die hun eerste winter niet hebben overleefd, te vervangen. Met een door Pascal zelf gebricoleerde gatenboormachine maakten we plantgaten, waarna tweejarige, door was roodgekleurde planten stevig in de grond werden aangedrukt (de zogeheten calquage).

Zondag hingen we met zijn vieren weer de duizenden seksdozen op. Voor het zesde achtereenvolgende jaar beschermen die de wijngaard op milieuvriendelijke wijze tegen twee soorten voor onze druiven schadelijke vlindertjes.

We hadden nog voldoende tijd om tweederde van de jonge aanplant een schoffelbeurtje te geven, en hier en daar in de velden met Chardonnay en Merlot de attache links en rechts wat aan te spannen.

Hard aanpoten was het wel: in drie dagen tijd hebben we een volle 36-urige werkweek gemaakt!

Chique nieuw kantoor met Bellevue-wijn als presentje

‘Zeg, voel je ervoor om bij de opening van ons nieuwe kantoor op het Lange Voorhout in Den Haag een kleine wijnproeverij te organiseren,’ mailde abonnee Jaap.

Foto: Martijn Beekman

Met zijn uitzendbureau voor milieuprofessionals H2O-jobs en het National Water Traineeship betrekt Jaap een fraai pand, vlak bij Hotel Des Indes. Hij verwacht 150 mensen en wil niet alleen Bellevue-wijn schenken tijdens de borrel maar de gasten ook een fles biologische wijn mee naar huis geven.

En zo heeft Jaap plotseling de primeur van de nieuwe Bellevue Chardonnay 2018 én de Bellevue Rosé, naast de Bellevue Rouge 2016 en de Bellevue Rouge Cuvée Maarten 2016.

Omdat hij van tevoren uiteraard niet weet welke van de vier smaken het bezoek zal kiezen, bestelt hij 150 flessen van elke soort. ‘Dat blijft toch wel goed, de rest van het jaar.’

Dat heeft hij goed gezien. Zeker de Bellevue Rouge 2016 en Cuvée Maarten 2016 worden de komende maanden nog lekkerder.

Hoewel de opening plaatsvindt op de eerste dag van de lente, is het vrij fris. Mede daardoor vinden vooral de rode wijnen grif aftrek. Sommige gasten komen echter voortdurend terug om de rosé bij te schenken.

‘Wat een mooie droge wijn,’ zegt een jonge milieuprofessional. Iemand anders zegt: ‘Is dit Chardonnay? Wat een strakke wijn zeg!’

En zo gaan na de borrel en de bescheiden proeverij meer dan honderd mensen met een fles Bellevue naar huis.

Ook een borrel of opening? Informeer naar onze aantrekkelijke aanbiedingen!

Veldje 'little snack' helemaal gerooid

Dankzij gunstig weer en een droge bodem-toplaag kon een moderne stronkentrekker vandaag in twee uur alle wijnstokken rooien op het hooggelegen veldje bijgenaamd ‘little snack’.

Haast geruisloos schepte een ploeg de stronken omhoog, waarna ze via een soort kettingband uit de grond werden gerukt. Erna mochten wij door de rijen lopen om de stronken in de middenpaden te gooien. Uiteindelijk belandden ze op een hoop onderaan het steile veld.

Als ze deze zomer mooi drogen, hebben we rond de jaarwisseling weer een mooi vuur.

Toch stemt het treurig afscheid te nemen van dit nog maar twintig jaar oude, niet zieke veld. We gaan nadenken over een mooie natuurbestemming van dit romantische perceel.

Winterwerk onder stralende lentezon

Twee fantastische teams én prachtig weer hebben ons geholpen om dit jaar het traditionele 'winterwerk' in elf dagen af te ronden.

En dat was nog niet alles. Naast het vaste winterwerk werd afgelopen twee weken ook het veldje bijgenaamd 'little snack' ontdaan van alle ijzeren paaltjes en draden en kreeg de jonge aanplant van de witte druiven een troetelbeurt.

Nog nooit hadden we zoveel mensen over de vloer en nog nooit was het gedurende twee weken lang dag-in-dag-uit droog en zonnig. Stonden we vorig jaar nog te attacheren in de poolwind van de the beast from the east, met gevoelstemperaturen van vijftien graden onder nul, nu zochten onze trouwe werkers tijdens de lunch de schaduw op. Uit de wind gaf de thermometer op het terras zelfs een keer 40 graden aan.

Zonder klevende klei aan de voeten ging takken trekken (rammasse) ook een stuk gemakkelijker. Kapotte palen vervangen, spijkers controleren en draden repareren gaat een stuk sneller als je niet als een wadloper door een zuigende wijngaard hoeft te ploeteren. En de attache verloopt een stuk plezieriger als je vingers niet ijskoud worden.

Door omstandigheden bestond het team van de eerste week uit elf, en de tweede week zelfs uit twaalf mensen. Volle bak dus aan tafel en in de kamers van het huis. De kachels brandden, de maaltijden waren lang, voedzaam en gezellig, en natuurlijk dronken we er een lekker glas wijn bij.

Het werk zit er weer op, en in afwachting van het voorjaar zegt het Bellevue-team ‘millefois merci’ tegen Gerrit, Afke, Joris, Elly, Mark, Herbert, Jan, Adrie en tegen Nardy, Marjan, Hari-Court, Dan, Sonja, Ruud, Hanneke, Willem en Ellen.

Geen pikhouweel voor jonge aanplant

Wie in een voorjaar of zomer wel eens heeft meegewerkt op Bellevue, weet dat we het weelderige onkruid verwijderen met de pikhouweel.

Liedjes als ‘Chain gang’ van Sam Cooke schieten dan vaak in het geheugen, en pijnscheuten schieten in de rug.

De slavenarbeid is de tol die we betalen voor ons taboe op chemische onkruidbestrijding.

Om ook onze piepjonge plantjes Chardonnay (en Gewürztraminer) van meet af aan onbekommerd door onkruid te laten groeien, hebben we nu een elektrische schoffel gekocht. Schoffelen met de pikhouweel is naast hun fragiele voetjes namelijk nog te gevaarlijk.

Met diepe trillingen legt de schoffel al het onkruid rond het voetje moeiteloos op zijn rug. De drie kilo zware batterij, te dragen als een soort rugzakje, heeft genoeg stroom voor ruim vier uur schoffelen. Drie van ons kunnen dus elk bijna anderhalf uur achter elkaar werken.

Apparatenbouwer Pellenc demonstreert de schoffel en verzekert ons dat hij ook in de soms plakkerige leemgrond van Bellevue zijn werk zal doet.

All day long we’re singing, hooh.., aah.., hooh.., aah.., hooh.., aah.., hooh.., aah..