‘Momenten van Geluk’ met Bellevue-wijn

Theatergroep Suburbia, die van 9 juni tot 17 juli het toneelstuk ‘Momenten van Geluk’ speelt op stadslandgoed De Kemphaan in Almere, heeft de nieuwe Bellevue Rouge 2009 én de nieuwe witte Bellevue Chardonnay 2009 tot huiswijnen gepromoveerd.

Elke donderdag, vrijdag en zaterdag serveert Suburbia in de pauze een maaltijd, waarbij Bellevue wordt geschonken. Ook na afloop is er gelegenheid te praten onder het genot van een glas Bellevue!

Suburbia maakt sinds 2003 theater in Almere en Flevoland. Iedere zomer is er een openluchtproductie op het landgoed de Kemphaan in Almere, met muziek en diner. Deze zomer staat ‘Momenten van geluk’ op het programma. Het stuk van Alan Ayckbourn speelt zich af in het favoriete restaurant van de familie Schaafsma.

Uit het programmaboekje: “Ayckbourn schakelt vakkundig heen en weer tussen heden, verleden en toekomst, waarin tedere verliefdheid, harde onverschillige ontrouw, de ontmaskering van een huwelijk en een ontroerend nieuw begin daarvan elkaar afwisselen.”

Meer info en reserveren: www.theatergroepsuburbia.nl.

Dassenburcht op Bellevue

Het was Jan K die met zijn scherpe blik de bijzondere sporen zag op een platgetreden paadje bij een van de ontoegankelijke bossen van Bellevue.

“Volgens mij is het een das”, zei Jan tijdens een van de Bellevue-werkweken We hadden in voorbije nachtelijke zomers wel eens een das gezien op onze terreinen, een beetje sloom sukkelend dik beest, met een mooi scherp getekend koppie, maar wisten wij veel.

Samen met Jan volgen we het spoor door het bos en stuitten op een gegeven moment op een fikse heuvel van twintig bij twintig meter en vier meter hoog. We zien wel zes grote toegangsgaten. Verse sporen, zonder bladeren in de gaten.

Begin april herhalen we de februariwandeling en zien in een nacht na een gigantisch onweer kraakverse pootafdrukken (zie foto). Onmiskenbaar heeft Bellevue een bewoonde dassenburcht!

Luzerne op de graanvelden

Behalve de wijngaard van acht hectare is het landgoed Bellevue gezegend met twintig hectaren graanvelden, waarvan acht in pacht. Het leuke daaraan is dat deze velden volkomen biologisch zijn. Kunstmest is taboe en er wordt geen molecuul bestrijdingsmiddel gebruikt.

Waar conventionele boeren elk jaar zonnebloemen afwisselen met wintertarwe en het jaar erop omgekeerd, hebben wij met adviezen van graanspecialisten gedurende zes jaar geprobeerd met intrigerende rotatieschema’s van erwtjes, zonnebloemen, linzen, wintertarwe, klaver, wikke en gerst de beginselen van de biologische teelt recht te doen. Klaver, linzen en wikke zijn erkende groenbemesters die stikstof uit de lucht omzetten in de essentiële meststof nitraat.

Toch zijn we er na vijf jaar achtergekomen dat we te weinig tijd hebben om de graanteelt goed te organiseren. Ons hoofddoel is immers de wijngaard. En dat vreet al sloten energie en tijd.

Vandaar dat we besloten hebben alle velden in te zaaien met luzerne, een mooi frêle eiwitrijke klaver die minstens drie jaar achtereen goed gedijt. Wij blijven daar biologisch boeren. Er komen in gunstige omstandigheden twee sneden per jaar af. We hebben Thierry Bonhomme gevonden om de luzerne precies op tijd te maaien en in balen te pakken. Hij heeft zelf belang bij een voor biologische teelt onontbeerlijke goede timing. Want hij gebruikt de luzerne voor zijn 130 biologische schapen en 80 biologische koeien.

En wij hebben er nu drie jaar geen omkijken meer naar. Als het goed is…

Bellevue-equipes verrichten extra werk

Tja, wat moeten we er intussen nog van zeggen? Voor het vijfde achtereenvolgende jaar zijn we erin geslaagd om met hulp van een grote groep mensen vrijwel alle winterwerkzaamheden te verrichten. En dat in ruim twee weken.

Met dank aan het goede weer trok de eerste equipe de gesnoeide takken uit de draden, timmerde circa honderd nieuwe acaciapaaltjes in de grond en repareerde en spande gebroken ijzerdraden. De tweede equipe bond vervolgens geroutineerd de uitverkoren loot aan het ijzerdraad (attache). Een kleine laatste groep zette vervolgens de puntjes op i.

“Vous êtes nombreux” (wat zijn jullie met velen”), klinkt het in het dorp. Jazeker, en we zijn intussen met onze equipes bovendien zo ervaren geworden dat er tijd over is om achterstallig werk te verrichten en enkele kleine investeringen te doen. Zo is het veld met onze trotse chardonnay-medaillekandidaat voorzien van extra ijzerdraad. De uitlopers krijgen dan meer steun zodat de planten doen wat ze moeten doen: hun energie stoppen in mooie druiven maken in plaats van weerstand bieden tegen de wind. Ook op een ander veld hebben we nieuw ijzerdraad aangebracht. En op het vorig jaar aangekochte merlotveldje is geïnvesteerd in vijftig nieuwe hoekpalen.

De weergoden waren ons deze winter bijzonder goed gezind. Toen we begin januari na twee werkweken van de wijngaard vertrokken, begon het prompt te sneeuwen. Na de drie weken krokuswerk met de 21 mensen lag er begin maart plotseling veertig centimeter sneeuw in de wijngaard. Ook Zuid-Frankrijk kende een relatief strenge winter. De natuur loopt een maand achter. Amandelbomen en mimosa bloeiden met hun rose-witte en fiergele bloesems tot begin april waar het normaal begin maart gedaan is. Tot half april zijn de boeren uit de streek bezig met mens en macht te snoeien en te attacheren.

Dat Bellevue dit voorjaar zo perfect op schema ligt, is echter voor alles de verdienste van de wapperende handen van Pien, Eddy, Anna, Gerrit, Afke, Mark, Sally, Carl, Lin, Sonja, Nardy, Diny, Joke, Jan, Gertje, Daan en Riet. Reuze bedankt!

Chardonnay Bellevue ontpopt zich als medaillekandidaat

Tijdens de kerstperiode proeven we regelmatig de nieuwe Bellevuewijnen. De oogst van 2009 ontwikkelt zich gestaag in het vat. Niet alleen de monsters van de rode Bellevue, met daarin merlot, cabernet franc en cot (malbec), maar ook de chardonnay onderwerpen we aan serieus onderzoek.

Vlak voor de oogst in september 2009 kwam wijnmaker Laurent met het idee de druiven van ons enige perceel chardonnay apart te vinifiëren. Apetrots waren we dat we nu de mogelijkheid krijgen om twee wijnen van eigen bodem aan te bieden.

Gaandeweg het rijpingsproces in november en december worden we steeds enthousiaster. Mooie frisse zuren, een beetje pompelmoes en citrusachtig fruit, later gevolgd door de typische chardonnaykenmerken van rijp geel fruit als mango. Alstublieft!

En we zijn niet de enige die de ontwikkeling van de ‘Blanc de Bellevue’ met verbazing gadeslaan. Ook Laurent en directeur Bruno van de cave proeven met geestdrift. “We gaan de wijn insturen naar het concours general agricole de Paris”, zeggen ze in januari beslist.

We zijn met stomheid geslagen. Er zijn tientallen wijnconcoursen in Frankrijk, vrijwel elke regio heeft er eentje, maar het nationale concours van het Ministerie van Landbouw in Parijs, eind februari, is samen met dat van Macon, leidend in de wijnbranche. Op slag zijn we nog apentrotser op het witte zusje van de rode Bellevue.

Intussen is bekend geworden dat we geen medaille hebben gewonnen. Maakt niet uit, het is net als met de Olympische winterspelen, alleen meedoen is ook al een eer. En we hebben besloten flink wat witte wijn op fles te zetten. Je gaat er nog van horen, of beter, proeven.

De Acacia-kringloop

Sinds drie jaar is er sprake van een bijzondere kringloop op domaine de Bellevue. Elk jaar sneuvelen circa honderd acaciapaaltjes van de zesduizend palen die samen met de 128 kilometer ijzerdraad de pallisage vormen waaraan de 34 duizend wijnplanten zich kunnen vastgrijpen.

Acaciahout is een inheemse houtsoort. Zó hard dat het als Europees tropisch hardhout wordt geboekstaafd. Niettemin rotten de punten aan onze palen door het stijgen en dalen van het grondwater. Ook rijdt regelmatig een tractor een paal omver of geeft de snoeiharde wind een zwabberend exemplaar de genadeslag.

Sinds drie jaar kappen de houthakkers Patrick, Alain en Christian enkele zware acaciabomen op de noordhellingen van onze bossen. Ze kijken goed waar het ondoordringbare bos uitdunning nodig heeft. Hout van noordhellingen is zeer langzaam gegroeid en dus nog harder. Ze zagen de stammen op twee meter en kloven het hout vervolgens met veel macht (zie filmpje).

Het trio houdt zelf ook wat hout over en ze krijgen bovendien de kapotte maar kurkdroge paaltjes mee voor hun houtkachels. Bos blij, wijngaard blij en houtkachel blij. Dit jaar kregen wij echter ook een houtkachel, dus moeten we nu voor alternatieve compensatie zorgen.

Topoogst 2009!

Op 10 september werden al eerste de Chardonnaydruiven geoogst. Ze zijn zo mooi gerijpt dat we het aandurfden om ze apart te houden en ze wellicht te bottelen tot een Blanc de Bellevue 2009.

Hopelijk vinden de trouwe abonnees van Bellevue in 2010 naast de intussen bekende rode wijn dus een wit zusje. Zeker is dat nog niet: alleen als de kwaliteit in de haak is. Onze Chardonnaydruiven zijn gemengd met die van buurman Escargel, die op exact dezelfde hoogte boert. Om meer frisheid in de witte wijn te krijgen, mengen we hem mogelijk met Chasan.

Op 25 september was de beurt aan de rode druiven. De oogstmachine draaide om half zes ’s ochtends zijn eerste rondjes langs de rijen. Felle lampen in het ochtendgloren, tractoren met aanhangwagens reden af en aan. Precies 12 uur later hadden Pascal en zijn twee tractoristes Nicolas en Damian de 7 ¼ hectare wijnstokken ontdaan van hun druiven en afgevoerd naar de cave. Daar stokte de weegschaal op maar liefst 66.400 kilogram. Samen met de eerder geoogste 6600 kg Chardonnay is 73 duizend kilogram een absoluut record!

Kwaliteit goed
Veel belangrijker uiteraard, is dat de kwaliteit van de druiven heel goed is. Vooral de Merlotdruiven zijn veel mooier dan de twee vorige jaargangen. Problemen met coulure (slechte vruchtzetting door teveel regen tijdens de bloei van de druiven) bleven dit jaar uit. Het was een zeer warme zomer. De experts mopperden alleen op de geringe hoeveelheid regen. De heuvels van Bellevue hadden zich kennelijk eerder in de extreem natte winter goed volgezogen, want tijdens metingen bleek dat de droogtestress van de planten binnen de perken bleef.

Vóór de oogst hebben we de percelen met de beste Merlot en beste Cabernet franc geselecteerd op basis van onder meer zuurgraad en suikergehalte. Daardoor zitten de beste druiven nu samen in één cuve met de Cot (Malbec) druiven. Uit dit vat zal Laurent in het voorjaar van 2010 de Rouge Bellevue 2009 op fles zetten. Net als de witte wijn zullen uiteraard ook de rode wijn op de voet volgen, en vanaf november elke maand een paar monsters uit het gigantische vat proeven.

‘Ca bouge chez Bellevue!’

6e uitreiking wijnpakketten in Amsterdam

Ongeveer 120 mensen bezochten op zondag 13 september de zesde proeverij van Domaine de Bellevue. Bij de ontvangst was er een glas kir, gevolgd door de witte Chasan-Chardonnay van de cave en natuurlijk de nieuwe Rouge Bellevue 2008: fruitig en met pit.

De 2008 is toegankelijker dan de wat stroeve Merlot 2006 en heeft meer body & bite dan de lichte Merlot 2007.
Vast ingrediënt van de proeverij was andermaal de magnifieke Tomme de Pyrenée van Hubert. Ook Barbara en Carolien waren weer van de partij. Ze zongen vier fraaie Franse chansons, en in een ervan kwam voortdurend ‘Bellevue’ voorbij. Net als vorig jaar begeleidde Gerard de dames op gitaar.

Daarna deed Bellevue in woord en beeld verslag van het jaar 2009. Ca bouge chez Bellevue, heette de voordracht, want we zijn volop in beweging. Als het meezit, maken we volgend jaar een witte wijn, goeddeels van eigen bodem. Doordat we slechts een piepklein veldje Chardonnay hebben, moest om het kleinste vat van 15 duizend kilogram te vullen ook een beroep worden gedaan op de druiven van de buurman.

Doorbraak: biologische productie
Een doorbraak van formaat is dat we in 2010 beginnen met biologische productie in een deel van onze wijngaard. We overlegden daarover met Pascal, onze grote regisseur, en met specialist Eric van de bio-afdeling van de Chambre d’Agriculture, die de boeren steunt met technisch advies.
We beginnen als experiment met het Merlotveld voor het huis (0,7 hectare). Daar zijn voortaan onkruidbestrijdingsmiddelen taboe en passen we geen synthetische middelen toe tegen meeldauw en valse meeldauw. De traditionele kopersulfaat en zwavel moeten soelaas bieden tegen deze beruchte schimmels. Ook voor andere aandoeningen, waaronder het gevreesde goudkevertje, is intussen een afdoende biologisch alternatief op de markt in de vorm van pyrethel naturel, een plantenextract van het bekende Afrikaantje.
De wijn is niet meteen biologisch. Pas in 2012 mag hij officieel het stempel biologisch dragen, maar wij proberen wel al voor die tijd de oogst van dit veld apart te houden en als een afzonderlijke wijn te bottelen.

De meeste wijnpakketten zijn intussen bij hun eigenaar. Blijf bijbestellen! Rouge de Bellevue 2008, wit en rosé: 25 euro per doos van zes flessen. Er zijn ook nog een tiental dozen Merlot Bellevue 2007 en Merlot Bellevue 2006, allebei nog prima op dronk.

Aantal verkooppunten Bellevue breidt gestaag uit

Het aantal slijterijen dat Bellevue-wijn in het assortiment opneemt groeit gestaag.

In 2008 was de Amsterdamse slijter Topido de eerste, snel daarna volgde slijterij Van Pernis in Arnhem, die na ettelijke dozen Merlot Bellevue 2007 doorgaat met de nieuwe Rouge de Bellevue 2008. Kort geleden heeft in Almere Parkwijk ook Gall & Gall (Haagbeukweg 46) onze nieuwe rode wijn in zijn assortiment opgenomen.

Ondanks de verbouwing van de winkel weten Hans en Eric in een paar weken honderd flessen te verkopen. Ze zijn tevreden over de wijn en vinden het verhaal van de wijnmakers van Bellevue mooi. Boven de opgestapelde dozen hangt in de winkel een bord met een kleine fotocollage van het project in Zuid-Frankrijk.
Ook bij Het Kaasboertje in de Gerard Doustraat 60 in Amsterdam staat de rode wijn prominent op de toonbank. De Merlot van 2007 vond eigenaar Lion weinig toevoegen aan zijn assortiment, maar toen hij de nieuwe Rouge Bellevue 2008 proefde, was hij direct verkocht. "Probeer hem eens met een stukje droge boerenkaas," adviseert Lion.

Wie op vrijdag uit eten gaat in Westerpark (Amsterdam) kan in De Wittenstraat 43 bij Cantina Vocaal een glas of fles Bellevue-wijn bestellen bij de maaltijd. Cantina Vocaal is een bijzonder project. In een oude school worden zangworkshops gegeven, onder meer door Mathilde Santing en elke vrijdagavond, behalve het restaurant, is een open podium: bladmuziek inleveren bij de pianist en zingen maar. Met in de pauze uiteraard een glas Bellevue, om de stembanden te smeren.
Ken je een leuke wijnwinkel of eetgelegenheid die een beetje past bij het Bellevue-project, laat het ons weten!

Hoppen en herten

Hij, of vooral zij, schijnt vreselijk te stinken: de Upupa epops, ofwel de hop.

Een vogel met een karakteristieke kuif die we op deze morgen in mei vanuit ons slaapkamerraam, op het schuurtje van de buren zien zitten. Zacht oranje met wit en zwart en een karakteristieke snavel waarmee het diertje insecten pikt. Een vrouwtje en een mannetje houden elkaar nauwlettend in de gaten.
De vogels zijn vrij zeldzaam en wij hebben het geluk ze op Domaine de Bellevue te mogen begroeten - wijngaarden schijnen tot hun favoriete biotoop te behoren. Gehoord hebben we ze niet - ze maken een opvallend hoepoepoep-geluid - en gelukkig hebben we ze ook niet geroken - ze schijnen hun nest mateloos te bevuilen en het vrouwtje en de jongen hebben een stinkklier waarmee ze belagers beschieten. De site van het tijdschrift bevat een aardig stukje vol (akelige) wetenswaardigheden en de roep van de hop.
Gisteren hadden we ook al geluk. Terwijl we ‘s ochtends in de cabernet franc Boulbenne de draden naar beneden brachten, werden we opgeschrikt door twee herten. Waarschijnlijk zal het omgekeerde het geval zijn geweest. Tot onze stomme verbazing renden de dieren niet parallel aan de rijen druivenplanten en draden, maar ze gingen er dwars doorheen.
We wisten niet wat we zagen, ze sprongen er niet overheen maar wurmden zich met hoge snelheid tussen de planten en de draden, die in drie rijen boven elkaar zijn aangebracht, door. Ondanks hun geweien bleven ze niet hangen en waren zo vertrokken. Hoe ze de smalle draden zo goed konden zien en op volle snelheid ontwijken, was ons een raadsel. Radar, is waarschijnlijk het antwoord.