Hagelbui trof Cot en Cabernet Franc

Een kwartiertje, maximaal 20 minuten. Zo kort duurde de hagelbui die vorige week zaterdag vanuit het noordwesten over de wijngaard trok. Kort en heftig, met hagelstenen als knikkers. En dat net toen de eerste uitlopers hun eerste blaadjes aan het ontvouwen waren.

De hagel trof vooral de Cot en Cabernet Franc aan de onderzijde van de heuvel, bijna drie hectare. Diverse takken waren direct afgebroken. Verraderlijker was dat de ijsballetjes ook wondjes maakten op de nog prille takjes. Later in het seizoen kunnen de planten in de problemen komen doordat schimmels of insecten via die wondjes binnendringen.

In september kunnen ze niet stevig genoeg blijken om de trossen te dragen, en komende winter heeft de snoeier minder keus bij het zoeken naar de ideale loot voor het volgend seizoen.

Oogstverlies

Vandaag kwam een expert van verzekeraar Groupama langs om de schade te schatten. (Via Groupama zijn we verzekerd tegen risques climatiques zoals hagel, nachtvorst, storm of droogte.) Samen met Marijke loopt hij rond. Hij stelt het verlies aan oogst vast op 40 procent in de Cot en Cabernet Franc. De percelen Chardonnay en de piepjonge aanplant Cabernet Franc en Cot op andere percelen zijn nagenoeg schadevrij.

Vlak voor de oogst zal de expert nog eens langskomen, om de schattingen te preciseren.

Het betekent dat de schade het grootst is op het veld dat juist dit seizoen is gepromoveerd tot AOP. De verzekering staat helaas nog op de lagere status van Vin de Pays, dus de uitkering zal hoe dan ook laag uitvallen.

Duizend Cot-plantjes geplant

Vandaag beplantte een professionele equipe een kwart hectare grond met circa duizend nieuwe Cot-plantjes (of Malbec), pal naast de jonge aanplant van evenveel planten Cabernet Franc vorig jaar.

Als kleine stokjes steken ze uit de grond. De stekjes zijn geënt op Amerikaanse onderstammetjes, die resistent zijn tegen druifluis (Phylloxera).

De eerste maanden worden ze beschermd door een rood laagje was.

Als je de tere plantjes zo ziet, is het moeilijk je voor te stellen dat ze over twee jaar al druiven voortbrengen, die een jaar later al voorzichtig in onze wijn kunnen worden bijgemengd. Zo hebben we in 2021 ook voor het eerst piepjonge Chardonnay gebruikt.

Fles

Eigenlijk hebben we nu ons grote (4 ha.) gemengde veld, onlangs ‘gepromoveerd’ tot AOP Malepère bio, in het klein ‘nagebouwd’ op de langs de weg gelegen, van nature minder droge velden van 1,5 hectare: één hectare Merlot, een kwart hectare Cabernet franc en een kwart hectare Cot.

De dag na de aanplant krijgen de piepjonge plantjes ‘de fles’. Niet omdat het droog is, maar om te zorgen dat de aarde goed aan het piepjonge wortelstelsel plakt en een mooie kluit vormt. Vijf mensen lopen in vijf rijen met tuinslangen achter een tractor vol water aan.

Familie zet de puntjes op de i's

Na het recente fietsongeval krijgt Ief op de wijngaard niet alleen hulp van wijkverpleging maar ook van kleine teams van voornamelijk familieleden die de sterren van de hemel koken en en passant ook een waterbesparende kraan monteren, de wifi-router upgraden, beddengoed verstellen, werkkleding herstellen, fietsen reviseren en de achtertuin onderhanden nemen.

Als klap op de vuurpijl nemen ze ook de laatste voorjaarswerkzaamheden in de wijngaard nog op zich: het spannen van draden, het controleren van de palen, draden en spijkers en de attache van de laatste rijen jonge Chardonnay.

Merci Hedwig en Ronald, Diny en Puk, Hélène en Marc!

Amandelboom waait om

We wisten dat deze dag een keer ging komen. Al jaren zagen we met lede ogen aan dat een scheur in de zeker 100 jaar oude amandelboom naast het huis steeds groter worden.

In de recente winderige dagen hoorden we krakende geluiden die we niet direct thuis konden brengen. Een dier? Iets in het huis?

In een korte maar hevige sneeuwstorm knakte op 1 april de hoofdstam van de oude amandelboom naast het huis af. Gelukkig viel de boom niet op het huis. De sneeuw kleurde de wereld van Bellevue plotseling wit. Op de eerste dag deed april meteen even wat hij wil.

De dagen erna hebben Marc en buurman Gary met kettingzagen en een kloofbijl de houtvoorraad van Bellevue aangevuld met wel heel exclusief antiek hout. Dank aan beiden!

Met de boom zal het uiteindelijk weer goed komen, denken we. Fransen noemen een amandelboom un arbre de vie. Als we de wond goed behandelen, zullen van onderaf nieuwe loten ontspringen die de boom weer meer aanzien zullen geven.

Succesvolle confusion sexuelle

Op Bellevue leiden wij twee schadelijke vlindersoorten om de tuin met chemisch nagebootste geslachtshormonen.

We hangen capsules op die een luchtje verspreiden dat ook vlindervrouwtjes bij zich dragen. Mannetjes fladderen er massaal op af (‘fijn, veel vrouwtjes!’), vrouwtjes maken zich juist uit de voeten (‘wegwezen hier, veel te veel vrouwtjes’). Het voorkomt dat chemische middelen moeten worden ingezet.

‘Seksdozen’ noemen wij deze voor seksuele verwarring (confusion sexuelle) zorgende capsules. Acht jaar geleden was Bellevue één van de eerste wijngaarden in de streek die ze gebruikten, nu zie je de bruine capsules bij heel veel boeren hangen.

Een klein team hangt de dozen overal in de wijngaard op, en controleert daarnaast de planten op het grote veld op baguettes die te kort waren om te attacheren. Ze verlengen de baguettes met een textieltouwtje en binden ze vast op het ijzerdraad. Ook snoeien ze de naar beneden groeiende takken van de oude Merlot voor het huis.

Bedankt, Anna, Mylène en Pien!

Krokuswerk onder bijzondere omstandigheden

Vrijdag 18 februari was het schitterend weer. Het huis was na vijf weken afwezigheid weer opgewarmd, en de voedselvoorraden waren op peil voor equipes die zullen zorgen voor het traditionele voorjaarswerk.

Getweeën maakten Ief en René nog even een fietstochtje, in korte broek zelfs. Maar toen ze na twee uur terugkwamen, botsten ze in de op-één-na laatste bergafwaartse, haakse bocht, 200 meter van het huis, frontaal op een tegemoetkomende four-wheel drive. Allebei waren ze even bewusteloos. Vooral Ief was geraakt, met een gebroken knie en pols en een hoofdwond waaraan ze diezelfde avond nog werd geopereerd.

Vanuit het ziekenhuis moest het eerste krokuswerk-team telefonisch het huis binnen worden gecoached.

Onvolprezen

De dag erop begonnen ondanks alles de krokuswerkzaamheden. Onze onvolprezen teams moesten het niet alleen met twee werkkrachten minder doen, ook de catering vroeg nu extra tijd en aandacht van ze. Gelukkig bleef het weer redelijk goed en regende het niet. Nu, ruim twee weken later, zijn de ramasse, de 'paal-en-draad' en de attache bijna helemaal af gekomen.

Voor alle werk en de geweldige verzorging danken Ief en René met een traan Marijke, Gerrit, Afke, Joris, Elly, Jan, Annemiek; Marian, Marina, Sonja, Caroline, Nicole, Nicolien, Wenny en Ineke.

Daar liggen ze dan: zonnepanelen

Al lang koesterden we de wens om op de wijngaard minder afhankelijk te worden van milieu-onvriendelijke stroom (hier in Frankrijk is dat kernenergie).

En wat is in Zuid-Frankrijk dan beter om de zon te benutten? Na wat research besloten we een paar maanden geleden om acht zonnepanelen aan te schaffen, samen goed voor twee keer de huidige consumptie van Bellevue. Ze kunnen in de toekomst ook stroom leveren voor bijvoorbeeld meer elektrisch gereedschap en een elektrische auto. Alles wat we zelf even niet nodig hebben, kunnen we dertig jaar lang terugleveren aan het net. Op de eerste dagen met wat voorzichtige zon draaien we al voor dertig procent op eigen zonnestroom. Laat de zomer maar komen.

Droesem en kersenbonbon in Cuvée Maarten

Af en toe krijgen we de vraag wat de kleine beetjes ‘droesem’ helemaal onder in een fles Cuvée Maarten nu precies zijn.

In het allerlaatste scheutje van een fles kan er wat van die droesem in het glas terechtkomen, wat er minder leuk uitziet. Als je het per ongeluk in de mond krijgt, proeft dat ook onaangenaam.

Het antwoord is dat het gaat om wijnsteenzuur (acide tartrique), een natuurlijk bestanddeel van wijn. Dat er een klein beetje in de fles zit, is de 'prijs' die we betalen voor het zo min mogelijk filtreren en sulfiteren (sulfiet toevoegen) van onze wijn.

Vroeger hadden vrijwel alle rode wijnen een laagje ‘droesem’ in het laatste slokje. Om de smaak van wijnmerken door de jaren heen zoveel mogelijk te standaardiseren, wordt veel wijn tegenwoordig gefilterd.

Kersenbonbon

Bellevue streeft naar zeer weinig filteren om zo veel mogelijk natuurlijke smaakstoffen in de wijn te houden. Onze wijn smaakt daardoor elk jaar een beetje anders, en er blijft dus soms wat wijnsteenzuur achter. In dit filmpje laten we zien hoe je met een klein handigheidje een naar mondgevoel kunt voorkomen en zelfs een heerlijke sensatie van een kersenbonbon kunt ondergaan. Bij Cuvée Maarten 2017 en 2019 kun je gerust alles uit de fles halen!

Paaltjes voor nieuwe Cabernet Franc

Aan het einde van ons verblijf kwamen Pascal en José gisteren nog even langs met de voor de gelegenheid tot heipaalmachine omgebouwde oogstmachine, want de nieuwe Cabernet Franc moest worden voorzien van paaltjes.

We kennen het karwei nog van de aanplant van de Chardonnay, in 2018. Toen zetten we ook zelf paaltjes: metalen exemplaren in de rijen, twee zware acaciapalen op de hoeken.

Boren

De afgelopen dagen hielp Pien om eerst flink wat onkruid weg te halen – het komt op zo’n jonge akker steeds weer opzetten. Eddy hielp mee om vervolgens, door middel van een metalen punt, na telkens zes planten een gat in de bodem te boren.

Gisteren, op een koude winterochtend, kwam als afsluiting het brommend gevaarte langs. Het is nog best lastig lopen op de bevroren leemplakkaten, maar na drie uur ploeteren en glijden is het gelukt en staan alle paaltjes in de grond. Niet allemaal even recht, maar geen nood, zegt José. ‘Als het in februari een keer flink heeft geregend kun je alle paaltjes wel rechtzetten.’

Op naar een nieuw veldje vol mooie Cabernet Franc-druiven!

Schaarste brengt zelfgebakken ‘patatstaven’ terug

Door grote tekorten op de wereldwijde grondstoffenmarkt is ook in Zuid-Frankrijk momenteel amper een acaciapaal of een metalen paal te krijgen.

Als ze al te koop zijn, dan is de prijs tot wel dertig procent gestegen.

(Dat geldt overigens ook voor de kosten van (biologische!) bestrijdingsmiddelen, diesel voor tractoren, compost en de vergoeding voor de vinificatie, en naar te vrezen valt dus ook voor de toekomstige kostprijs van Bellevue-wijn).

Korset

Maar ja, we moeten wel palen hebben. Samen vormen ze het ‘korset’ van de wijngaard.

Gelukkig herinneren we ons dat een jaar of vier geleden in de bosrand bij het oude Chardonnay-veld wat acaciastammen zijn blijven liggen. Houthakker Patrick kwam er toen wegens een blessure niet aan toe die al op maat gezaagde stammen te kloven. Vijf jaar meewerken met Patrick (en Alain en Christian) zijn we niet vergeten. Maar zouden we het ook alleen kunnen?

Zie hier het resultaat! Dertig acaciapaaltjes hebben we behoed voor nodeloos wegrotten in de bosrand. We kunnen ze als zelfgebakken goudgele patatten in de wijngaard steken.